Γράφω δύο λόγια για την χειρότερη εμπειρία (εφιάλτη) που έζησα ποτέ.
Τη Δευτέρα 27 Μαϊου διέσχιζα τη Λεωφόρο Μεσογείων πεζή στο ύψος της Αγίας Παρασκευής από το φανάρι. Δεν πρόλαβα να βάλω το πόδι μου στη μεσαία νησίδα και ξαφνικά με δύναμη με χτυπάει ένα αμάξι (τζιπ), πετάχτηκαν τα αίματα και είπα με σκότωσες, δεν έχασα όμως τις αισθήσεις μου και αυτό ήταν το καλύτερο.
Βρέθηκα στο Γενικό Κρατικό με κάταγμα στο αριστερό πόδι και ένα κεφάλι τούμπανο. Τα πρώτα δύο εικοσιτετράωρα ήταν δύσκολα ευτυχώς όμως δεν υπήρξς κάποια επιπλοκή. Χειρουργήθηκα από τον γιατρό κο Γιαννούλια και έμεινα στο νοσοκομείο. Τώρα βρίσκομαι στο σπίτι για ίαση ψυχική και σωματική.
Με βοήθησαν επίσης και τα παιδιά μου στο έπακρο διότι εκτός των άλλων μου δίνουν ζωή αφού πρώτα τους την έδωσα εγώ.
Να είσαστε καλά. Αναρωτιέμαι ΓΙΑΤΙ.... ΔΙΟΤΙ όμως δεν υπάρχει.
Tags:
Υγεία