Γράφει ο Δρ. Διονύσιος Βενιεράτος*
«Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως (…) έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ού ού, το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστί…»
Ποιός τα είπε αυτά; Ο Χριστός.
Γιατί τα παραβιάζουμε;
Γιατί η ίδια η Εκκλησία μετέχει σε όλα τα show των κατά καιρούς ορκωμοσιών; (Βουλής, Κυβερνήσεων, Ανασχηματισμών κλπ)
Δεν θα δώσω φυσικά απάντηση. Απάντηση πρέπει να δώσουν αυτοί που επιβάλλουν τον όρκο και τις ορκωμοσίες ως απαραίτητο συστατικό μιας τυπικής διαδικασίας και όσοι τα αποδέχονται «ελαφρά τη καρδία»...
Δικαιούμαι όμως να επισημάνω τα ακόλουθα:
1) Θέλουμε να λεγόμαστε Ευρωπαίοι. Σε ποιαν ευρωπαϊκή χώρα χρησιμοποιείται η ορκωμοσία και μάλιστα με τέτοια κατάχρηση;
2) Ας αποδεχθούμε προς στιγμήν την ορκωμοσία ως «αναγκαία». Όλοι αυτοί που ορκίζονται ότι θα «τηρούν με ευλάβεια το σύνταγμα και τους νόμους του κράτους», τελικά πράγματι τους τηρούν; (Δεν περιμένω απάντηση φυσικά. Το ερώτημα είναι ρητορικό). Πόσο δίκιο είχε ο Χριστός όταν έλεγε «εκ του πονηρού εστίν»...
3) Εφόσον δεν τους τηρούν, θα έπρεπε να αναμένεται τιμωρία «εκ Θεού». Όταν μια τέτοια τιμωρία δεν έρχεται (αλλά αντιθέτως οι πολίτες τους επιβραβεύουν ξαναψηφίζοντάς τους...), αυτό δεν αποτελεί γελοιοποίηση και ευτελισμό του θρησκευτικού συναισθήματος;
4) Δεν πρέπει όλοι οι πολίτες να εφαρμόζουν το σύνταγμα και τους νόμους του κράτους; Αν είναι έτσι, γιατί δεν υποβάλλονται όλοι σε «ορκωμοσία» μόλις ενηλικιωθούν;
5) Για τη λήψη του πτυχίου, πρέπει οι απόφοιτοι να δώσουν και αυτοί τον «νενομισμένο όρκο». Αυτό, εκτός από γελοίο έχει και πρακτικές συνέπειες. Αν η ημερομηνία της ορκωμοσίας καθυστερήσει για διάφορους γραφειοκρατικούς λόγους (π.χ. λόγω έλλειψης προσωπικού στις γραμματείες των ΑΕΙ), οι πτυχιούχοι δεν μπορούν να ξεκινήσουν να εργάζονται με οικονομικές και άλλες συνέπειες.
6) Και καλά οι πτυχιούχοι. Οι διδάκτορες γιατί πρέπει και αυτοί να ορκίζονται; Θα χρησιμοποιήσουν το «διδακτορικό τους δίπλωμα» σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους; Μπορούν να κάνουν αλλιώς; Αν δεν ορκισθούν δηλαδή, τί θα συμβεί; Οι ήδη υπηρετούντες καθηγητές στα ΑΕΙ γιατί ορκίζονται και αυτοί όταν αλλάζουν βαθμίδα; Κάποιος που ορκίσθηκε για να γίνει Αναπληρωτής Καθηγητής ότι θα τηρεί «το σύνταγμα και τους νόμους», γιατί πρέπει να ξαναορκισθεί όταν γίνει Καθηγητής; Ο προηγούμενος όρκος «έληξε» ή ισχύει άλλο σύνταγμα και άλλοι νόμοι ανάλογα με τη βαθμίδα;
Ίσως μου πείτε: Και καλά, εδώ τόσα και τόσα συμβαίνουν, η ορκωμοσία σε μάρανε; Απαντώ: Όταν σε μια χώρα οι διαδικασίες και οι Θεσμοί (της εκκλησίας συμπεριλαμβανομένης) γελοιοποιούνται κατά τέτοιον τρόπο και μάλιστα σε ανώτατο επίπεδο και όταν (και αυτό είναι το χειρότερο) όλες αυτές οι γελοιότητες θεωρούνται «αυτονόητες», σε ποιο επίπεδο πολιτισμού βρίσκεται και τί μπορούμε να ελπίζουμε από αυτήν;
Για όποιον ενδιαφέρεται, υπάρχουν δύο σύνδεσμοι, με πολύ καλογραμμένα κείμενα, στους οποίους αναλύεται η συνήθεια του όρκου και της ορκωμοσίας στους αρχαίους χρόνους
http://www.hellinon.net/NeesSelides/PeriOrkou.htm
και στους νεωτέρους, με ανάλυση και της ιστορικής και της θρησκευτικής και της νομικής διάστασης του θέματος http://www.amen.gr/article765
Σχετικά με τη σημερινή (10/6/2014) ορκωμοσία και τη σοβαρότητα με την οποία την αντιμετωπίζουν γενικώς, σας παραπέμπω εδώ.
* Δρ. Διονύσιος Βενιεράτος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος/υποψήφιος του Κόμματος-Κινήματος Πολιτών δημιουργία, ξανά!
<-- Κάνοντας Like στη σελίδα μας στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα
«Εγώ δε λέγω υμίν μη ομόσαι όλως (…) έστω δε ο λόγος υμών ναι ναι, ού ού, το δε περισσόν τούτων εκ του πονηρού εστί…»
Ποιός τα είπε αυτά; Ο Χριστός.
Γιατί τα παραβιάζουμε;
Γιατί η ίδια η Εκκλησία μετέχει σε όλα τα show των κατά καιρούς ορκωμοσιών; (Βουλής, Κυβερνήσεων, Ανασχηματισμών κλπ)
Δεν θα δώσω φυσικά απάντηση. Απάντηση πρέπει να δώσουν αυτοί που επιβάλλουν τον όρκο και τις ορκωμοσίες ως απαραίτητο συστατικό μιας τυπικής διαδικασίας και όσοι τα αποδέχονται «ελαφρά τη καρδία»...
Δικαιούμαι όμως να επισημάνω τα ακόλουθα:
1) Θέλουμε να λεγόμαστε Ευρωπαίοι. Σε ποιαν ευρωπαϊκή χώρα χρησιμοποιείται η ορκωμοσία και μάλιστα με τέτοια κατάχρηση;
2) Ας αποδεχθούμε προς στιγμήν την ορκωμοσία ως «αναγκαία». Όλοι αυτοί που ορκίζονται ότι θα «τηρούν με ευλάβεια το σύνταγμα και τους νόμους του κράτους», τελικά πράγματι τους τηρούν; (Δεν περιμένω απάντηση φυσικά. Το ερώτημα είναι ρητορικό). Πόσο δίκιο είχε ο Χριστός όταν έλεγε «εκ του πονηρού εστίν»...
3) Εφόσον δεν τους τηρούν, θα έπρεπε να αναμένεται τιμωρία «εκ Θεού». Όταν μια τέτοια τιμωρία δεν έρχεται (αλλά αντιθέτως οι πολίτες τους επιβραβεύουν ξαναψηφίζοντάς τους...), αυτό δεν αποτελεί γελοιοποίηση και ευτελισμό του θρησκευτικού συναισθήματος;
4) Δεν πρέπει όλοι οι πολίτες να εφαρμόζουν το σύνταγμα και τους νόμους του κράτους; Αν είναι έτσι, γιατί δεν υποβάλλονται όλοι σε «ορκωμοσία» μόλις ενηλικιωθούν;
5) Για τη λήψη του πτυχίου, πρέπει οι απόφοιτοι να δώσουν και αυτοί τον «νενομισμένο όρκο». Αυτό, εκτός από γελοίο έχει και πρακτικές συνέπειες. Αν η ημερομηνία της ορκωμοσίας καθυστερήσει για διάφορους γραφειοκρατικούς λόγους (π.χ. λόγω έλλειψης προσωπικού στις γραμματείες των ΑΕΙ), οι πτυχιούχοι δεν μπορούν να ξεκινήσουν να εργάζονται με οικονομικές και άλλες συνέπειες.
6) Και καλά οι πτυχιούχοι. Οι διδάκτορες γιατί πρέπει και αυτοί να ορκίζονται; Θα χρησιμοποιήσουν το «διδακτορικό τους δίπλωμα» σύμφωνα με το σύνταγμα και τους νόμους; Μπορούν να κάνουν αλλιώς; Αν δεν ορκισθούν δηλαδή, τί θα συμβεί; Οι ήδη υπηρετούντες καθηγητές στα ΑΕΙ γιατί ορκίζονται και αυτοί όταν αλλάζουν βαθμίδα; Κάποιος που ορκίσθηκε για να γίνει Αναπληρωτής Καθηγητής ότι θα τηρεί «το σύνταγμα και τους νόμους», γιατί πρέπει να ξαναορκισθεί όταν γίνει Καθηγητής; Ο προηγούμενος όρκος «έληξε» ή ισχύει άλλο σύνταγμα και άλλοι νόμοι ανάλογα με τη βαθμίδα;
Ίσως μου πείτε: Και καλά, εδώ τόσα και τόσα συμβαίνουν, η ορκωμοσία σε μάρανε; Απαντώ: Όταν σε μια χώρα οι διαδικασίες και οι Θεσμοί (της εκκλησίας συμπεριλαμβανομένης) γελοιοποιούνται κατά τέτοιον τρόπο και μάλιστα σε ανώτατο επίπεδο και όταν (και αυτό είναι το χειρότερο) όλες αυτές οι γελοιότητες θεωρούνται «αυτονόητες», σε ποιο επίπεδο πολιτισμού βρίσκεται και τί μπορούμε να ελπίζουμε από αυτήν;
Για όποιον ενδιαφέρεται, υπάρχουν δύο σύνδεσμοι, με πολύ καλογραμμένα κείμενα, στους οποίους αναλύεται η συνήθεια του όρκου και της ορκωμοσίας στους αρχαίους χρόνους
http://www.hellinon.net/NeesSelides/PeriOrkou.htm
και στους νεωτέρους, με ανάλυση και της ιστορικής και της θρησκευτικής και της νομικής διάστασης του θέματος http://www.amen.gr/article765
Σχετικά με τη σημερινή (10/6/2014) ορκωμοσία και τη σοβαρότητα με την οποία την αντιμετωπίζουν γενικώς, σας παραπέμπω εδώ.
* Δρ. Διονύσιος Βενιεράτος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος/υποψήφιος του Κόμματος-Κινήματος Πολιτών δημιουργία, ξανά!