Γράφει ο Δρ. Διονύσιος Βενιεράτος*
Πολλές φορές αναρωτήθηκα, γιατί όλοι αυτοί οι ακραίοι μουσουλμάνοι ηγέτες «πείθουν» κάποιους άλλους, νέους κυρίως, να σκοτώνονται σε αποστολές αυτοκτονίας (αναρίθμητες, με «κορυφαία» την 11η Σεπτεμβρίου 2001) ή να επιδίδονται σε φρικτές πράξεις βασανισμών και δολοφονιών, όπως η πρόσφατη του άτυχου Αμερικανού δημοσιογράφου James Foley (ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες φυσικά), ενώ οι ίδιοι οι «ηγέτες» μένουν στο απυρόβλητο και σε όσο γίνεται μεγαλύτερη ασφάλεια, ώστε να συνεχίσουν να «ηγούνται» και να διοργανώνουν τα αποτρόπαια εγκλήματά τους.
Παράδειγμα, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ή ο αρχηγός της Χαμάς Χαλέντ Μασάαλ, ή ο αρχηγός της ISIS και του Χαλιφάτου των Τζιχαντιστών Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι. Όλοι αυτοί οι προαναφερόμενοι «κάνουν πολιτική» υπέρ του Αλλάχ και του Μωάμεθ και κατά των «σατανάδων» ΗΠΑ και Ισραήλ.
Εδώ θυμόμαστε και την συγκλονιστική ταινία του παλαιστίνιου κινηματογραφιστή Χάνι Αμπού-Ασάντ «Παράδεισος τώρα» (Paradise Now. Παλαιστίνη/Ισραήλ, 2005).
http://www.provoles.gr/movie%27s_06-07/061215.htm
Επιτέλους, η Ζωή και ΟΧΙ ο υποθετικός παράδεισος είναι το «υπέρτατο αγαθό» και έχει Δικαιωματικά την Πρωτοκαθεδρία στις όποιες ιδέες και στις όποιες αξίες.
Και για πολλούς από εμάς είναι «η μοναδική πολυτέλεια» που διαθέτουμε, όπως έλεγε και ο πρόωρα χαμένος, αλλά αξέχαστος Γάλλος τροβαδούρος Georges Brassens στο περίφημο τραγούδι του «Mourir pour des idées»
O vous, les boutefeux, ô vous les bons apôtres
Mourez donc les premiers, nous vous cédons le pas
Mais de grâce, morbleu! laissez vivre les autres!
La vie est à peu près leur seul luxe ici bas
Car, enfin, la Camarde est assez vigilante
Elle n'a pas besoin qu'on lui tienne la faux
Plus de danse macabre autour des échafauds!
Mourrons pour des idées, d'accord, mais de mort lente
D'accord, mais de mort lente
Ω, εσείς οι ακραίοι επαναστάτες, ώ εσείς οι μεγάλοι απόστολοι
Πεθάνετε λοιπόν πρώτοι, σας παραχωρούμε την προτεραιότητα
Αλλά, έλεος! Που να πάρει! Αφήστε να ζήσουν οι άλλοι!
η ζωή είναι σχεδόν η μόνη τους πολυτέλεια εδώ κάτω!
Γιατί, επιτέλους, ο Χάρος είναι σε επαρκή εγρήγορση
Δεν έχει ανάγκη από κανένα να του κρατάει το δρεπάνι
ούτε από μακάβριους χορούς γύρω από τα ικριώματα
Να πεθαίνουμε για ιδέες, ναι, αλλά με «αργό» θάνατο!
Σύμφωνοι, αλλά με αργό θάνατο...
https://www.facebook.com/notes/διονύσιος-βενιεράτος/γιατί-να-πεθαίνουμε-για-ιδέες-ο-georges-brassens-τα-λέει-σχεδόν-όλα/479611548841553
Ακόμη και αν υπάρχει πράγματι «παράδεισος», με ποιο «κριτήριο» θα ενταχθούν εκεί οι δολοφόνοι ή οι παρανοϊκοί αυτόχειρες-θύτες;
<-- Κάνοντας Like στη σελίδα μας στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα
Πολλές φορές αναρωτήθηκα, γιατί όλοι αυτοί οι ακραίοι μουσουλμάνοι ηγέτες «πείθουν» κάποιους άλλους, νέους κυρίως, να σκοτώνονται σε αποστολές αυτοκτονίας (αναρίθμητες, με «κορυφαία» την 11η Σεπτεμβρίου 2001) ή να επιδίδονται σε φρικτές πράξεις βασανισμών και δολοφονιών, όπως η πρόσφατη του άτυχου Αμερικανού δημοσιογράφου James Foley (ανάμεσα σε χιλιάδες άλλες φυσικά), ενώ οι ίδιοι οι «ηγέτες» μένουν στο απυρόβλητο και σε όσο γίνεται μεγαλύτερη ασφάλεια, ώστε να συνεχίσουν να «ηγούνται» και να διοργανώνουν τα αποτρόπαια εγκλήματά τους.
Παράδειγμα, ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ή ο αρχηγός της Χαμάς Χαλέντ Μασάαλ, ή ο αρχηγός της ISIS και του Χαλιφάτου των Τζιχαντιστών Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι. Όλοι αυτοί οι προαναφερόμενοι «κάνουν πολιτική» υπέρ του Αλλάχ και του Μωάμεθ και κατά των «σατανάδων» ΗΠΑ και Ισραήλ.
Εδώ θυμόμαστε και την συγκλονιστική ταινία του παλαιστίνιου κινηματογραφιστή Χάνι Αμπού-Ασάντ «Παράδεισος τώρα» (Paradise Now. Παλαιστίνη/Ισραήλ, 2005).
http://www.provoles.gr/movie%27s_06-07/061215.htm
Επιτέλους, η Ζωή και ΟΧΙ ο υποθετικός παράδεισος είναι το «υπέρτατο αγαθό» και έχει Δικαιωματικά την Πρωτοκαθεδρία στις όποιες ιδέες και στις όποιες αξίες.
Και για πολλούς από εμάς είναι «η μοναδική πολυτέλεια» που διαθέτουμε, όπως έλεγε και ο πρόωρα χαμένος, αλλά αξέχαστος Γάλλος τροβαδούρος Georges Brassens στο περίφημο τραγούδι του «Mourir pour des idées»
O vous, les boutefeux, ô vous les bons apôtres
Mourez donc les premiers, nous vous cédons le pas
Mais de grâce, morbleu! laissez vivre les autres!
La vie est à peu près leur seul luxe ici bas
Car, enfin, la Camarde est assez vigilante
Elle n'a pas besoin qu'on lui tienne la faux
Plus de danse macabre autour des échafauds!
Mourrons pour des idées, d'accord, mais de mort lente
D'accord, mais de mort lente
Ω, εσείς οι ακραίοι επαναστάτες, ώ εσείς οι μεγάλοι απόστολοι
Πεθάνετε λοιπόν πρώτοι, σας παραχωρούμε την προτεραιότητα
Αλλά, έλεος! Που να πάρει! Αφήστε να ζήσουν οι άλλοι!
η ζωή είναι σχεδόν η μόνη τους πολυτέλεια εδώ κάτω!
Γιατί, επιτέλους, ο Χάρος είναι σε επαρκή εγρήγορση
Δεν έχει ανάγκη από κανένα να του κρατάει το δρεπάνι
ούτε από μακάβριους χορούς γύρω από τα ικριώματα
Να πεθαίνουμε για ιδέες, ναι, αλλά με «αργό» θάνατο!
Σύμφωνοι, αλλά με αργό θάνατο...
https://www.facebook.com/notes/διονύσιος-βενιεράτος/γιατί-να-πεθαίνουμε-για-ιδέες-ο-georges-brassens-τα-λέει-σχεδόν-όλα/479611548841553
Ακόμη και αν υπάρχει πράγματι «παράδεισος», με ποιο «κριτήριο» θα ενταχθούν εκεί οι δολοφόνοι ή οι παρανοϊκοί αυτόχειρες-θύτες;
* Δρ. Διονύσιος Βενιεράτος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος/υποψήφιος του Κόμματος-Κινήματος Πολιτών δημιουργία, ξανά!
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος/υποψήφιος του Κόμματος-Κινήματος Πολιτών δημιουργία, ξανά!