Γράφει ο Δρ. Διονύσιος Βενιεράτος*
Σε κάποια εκπομπή από τη σατιρική σειρά «ό,τι νά’ναι» του ΣΚΑΙ, σατίριζαν την υπόθεση της προσαγωγής του Μιχάλη Χατζηγιάννη για μία Φερράρι που είχε στην κατοχή του και για τις πινακίδες της (βλ. σύνδεσμο). Συνελήφθη ο Μιχάλης Χατζηγιάννης για μία Ferrari
Μάλιστα είχαν προχωρήσει και προς άλλες ... καλλιτεχνικές, αλλά «λαϊκές» κατευθύνσεις:
«...Φερράρι μου χλωμό!»
«...Πάρ’ το στεφάνι μας, πάρ’ το φερράρι μας, στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή...»
Πιστεύω ότι υπερβολικά έως άδικα στοχοποίησαν τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, ο οποίος γράφει και τραγουδάει κυρίως ερωτικά τραγούδια και όχι τραγούδια «του πόνου, της αδικίας, της φτωχολογιάς» και της «κακούργας κοινωνίας» γενικώς. Άλλωστε τη Φερράρι του μάλλον την είχε δώσει για πούλημα και πιθανότατα δεν βρισκόταν αγοραστής, συμφωνα με το ρεπορτάζ.
Το θέμα όμως είναι υπαρκτό. Δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες, που έχουν κάνει περιουσίες μιλώντας για δυστυχία, φτωχολογιά κλπ.
«με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά»
τραγουδούσε κάποτε ο Γιώργος Νταλάρας σε στίχους και μουσική του πρόωρα χαμένου Σταύρου Κουγιουμτζή.
Και επίσης δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί που είχαν περιουσίες, αλλά υποτίθεται ότι νοιάζονταν για τους φτωχούς ή και έκαναν περιουσίες, ακριβώς γιατι τους ψήφιζαν οι φτωχοί (και όσοι νόμιζαν ότι είναι αδικημένοι, γενικώς).
Όπως και πολλοί άλλοι ποικιλώνυμοι πολιτικοί ή θρησκευτικοί ηγέτες, που βάζουν άλλους να σκοτώνονται για τα «πιστεύω» τους, ενώ οι ίδιοι ζουν και ...βασιλεύουν.
Όπως έγραφε παλιά ο αξέχαστος Νίκος Τσιφόρος στο μνημειώδες πλέον και «κλασσικό» έργο του «Τα παιδιά της πιάτσας», «οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, στους έξυπνους και στα κορόϊδα».
Ωστόσο, ενώ δεν υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για το ποιά είναι τα κορόϊδα, υπάρχουν εν τούτοις αρκετές για το αν οι «άλλοι» είναι πράγματι έξυπνοι.
Ο αναμφισβήτητης και μεγάλης ευφυΐας Διογένης ήταν πάμφτωχος, ενώ ο Πλάτων έγραφε ότι το καλύτερο για τον άνθρωπο είναι να έχει μια οικονομική άνεση, χωρίς να είναι ούτε φτωχός ούτε πλούσιος. Καθότι ο πλούτος καθιστά κάποιον επηρμένο, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι τον καθιστά ευτυχέστερο.
Και μιας και ο λόγος για τη Φερράρι, η προσωπική μου άποψη είναι ότι τίποτε δε μοιάζει περισσότερο με αυτοκίνητο από ένα ...άλλο αυτοκίνητο.
Κάποιος φίλος είχε πρόσφατα ανεβάσει τον εξής πετυχημένο διάλογο:
- Είσθε ένας έξυπνος άνθρωπος, πώς δεν είσθε και πλούσιος;
- Είσθε ένας πλούσιος άνθρωπος, πώς και δεν είσθε έξυπνος; ...
* Δρ. Διονύσιος Βενιεράτος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος/υποψήφιος του Κόμματος-Κινήματος Πολιτών δημιουργία, ξανά!
<-- Κάνοντας Like στη σελίδα μας στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα
Σε κάποια εκπομπή από τη σατιρική σειρά «ό,τι νά’ναι» του ΣΚΑΙ, σατίριζαν την υπόθεση της προσαγωγής του Μιχάλη Χατζηγιάννη για μία Φερράρι που είχε στην κατοχή του και για τις πινακίδες της (βλ. σύνδεσμο). Συνελήφθη ο Μιχάλης Χατζηγιάννης για μία Ferrari
Μάλιστα είχαν προχωρήσει και προς άλλες ... καλλιτεχνικές, αλλά «λαϊκές» κατευθύνσεις:
«...Φερράρι μου χλωμό!»
«...Πάρ’ το στεφάνι μας, πάρ’ το φερράρι μας, στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή...»
Πιστεύω ότι υπερβολικά έως άδικα στοχοποίησαν τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, ο οποίος γράφει και τραγουδάει κυρίως ερωτικά τραγούδια και όχι τραγούδια «του πόνου, της αδικίας, της φτωχολογιάς» και της «κακούργας κοινωνίας» γενικώς. Άλλωστε τη Φερράρι του μάλλον την είχε δώσει για πούλημα και πιθανότατα δεν βρισκόταν αγοραστής, συμφωνα με το ρεπορτάζ.
Το θέμα όμως είναι υπαρκτό. Δεν είναι λίγοι οι καλλιτέχνες, που έχουν κάνει περιουσίες μιλώντας για δυστυχία, φτωχολογιά κλπ.
«με τραγούδια για τη φτώχεια και την ξενιτιά
ρετιρέ παίρνω στην Κηφισιά»
τραγουδούσε κάποτε ο Γιώργος Νταλάρας σε στίχους και μουσική του πρόωρα χαμένου Σταύρου Κουγιουμτζή.
Και επίσης δεν είναι λίγοι οι πολιτικοί που είχαν περιουσίες, αλλά υποτίθεται ότι νοιάζονταν για τους φτωχούς ή και έκαναν περιουσίες, ακριβώς γιατι τους ψήφιζαν οι φτωχοί (και όσοι νόμιζαν ότι είναι αδικημένοι, γενικώς).
Όπως και πολλοί άλλοι ποικιλώνυμοι πολιτικοί ή θρησκευτικοί ηγέτες, που βάζουν άλλους να σκοτώνονται για τα «πιστεύω» τους, ενώ οι ίδιοι ζουν και ...βασιλεύουν.
Όπως έγραφε παλιά ο αξέχαστος Νίκος Τσιφόρος στο μνημειώδες πλέον και «κλασσικό» έργο του «Τα παιδιά της πιάτσας», «οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, στους έξυπνους και στα κορόϊδα».
Ωστόσο, ενώ δεν υπάρχουν πολλές αμφιβολίες για το ποιά είναι τα κορόϊδα, υπάρχουν εν τούτοις αρκετές για το αν οι «άλλοι» είναι πράγματι έξυπνοι.
Ο αναμφισβήτητης και μεγάλης ευφυΐας Διογένης ήταν πάμφτωχος, ενώ ο Πλάτων έγραφε ότι το καλύτερο για τον άνθρωπο είναι να έχει μια οικονομική άνεση, χωρίς να είναι ούτε φτωχός ούτε πλούσιος. Καθότι ο πλούτος καθιστά κάποιον επηρμένο, ενώ δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι τον καθιστά ευτυχέστερο.
Και μιας και ο λόγος για τη Φερράρι, η προσωπική μου άποψη είναι ότι τίποτε δε μοιάζει περισσότερο με αυτοκίνητο από ένα ...άλλο αυτοκίνητο.
Κάποιος φίλος είχε πρόσφατα ανεβάσει τον εξής πετυχημένο διάλογο:
- Είσθε ένας έξυπνος άνθρωπος, πώς δεν είσθε και πλούσιος;
- Είσθε ένας πλούσιος άνθρωπος, πώς και δεν είσθε έξυπνος; ...
* Δρ. Διονύσιος Βενιεράτος
Αναπληρωτής Καθηγητής Ιατρικής Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος/υποψήφιος του Κόμματος-Κινήματος Πολιτών δημιουργία, ξανά!