Το άρθρο με τίτλο "Ευκλείδη τα ΄μαθες; Φεύγω για Βουλγαρία.." του Γιώργου Χαρβαλιά πρωτοδημοσιεύθηκε στο BankingNews και έγινε γρήγορα viral στο διαδίκτυο.
"Από τα (δηλωμένα) εισοδήματα ελάχιστων νομοταγών δεν μπορείς να βουλώνεις τις τρύπες του προυπολογισμού επ’ αόριστον.
Ενα από τα διαχρονικά παράδοξα της ελληνικής οικονομίας, ενδεικτικό ασφαλώς της εκτεταμένης φοροδιαφυγής, είναι ο…αμελητέος αριθμός φορολογουμένων που δηλώνουν εισόδημα μεγαλύτερο των 100.000 ευρώ.
Δηλαδή οι πλούσιοι που σε μία ανεπτυγμένη κοινωνία δυτικού τύπου συνιστούν το 5-7% του πληθυσμού, στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων δεν ξεπερνούν τις 30 χιλιάδες! Στα χαρτιά βέβαια, για την παρά την βάναυση φτωχοποίηση που έχει σπρώξει μεγάλο μέρος της μεσοαστικής τάξης στην ανέχεια, οι «λεφτάδες» αυτής της χώρας, είναι αδύνατο να αντιστοιχούν μόλις στο 0,5% των φορολογικών δηλώσεων που υποβάλλονται κάθε χρόνο.
Δεν νομίζω πώς υπάρχει Ελληνας που θα διαφωνήσει με αυτήν τη διαπίστωση.
Κοιτάξτε γύρω σας και αναρωτηθείτε:
Πανάκριβες βίλες, νοτίως και βορείως, παραθεριστικές κατοικίες με πισίνες σε όλες τις ελληνικές ακτογραμμές, αυτοκίνητα που κοστίζουν μια περιουσία, 10μετρα φουσκωτά και πολυτελή σκάφη, αλλά και…πληρότητα μέχρι σκασμού τα σαββατοκύριακα σε «κέντρα διασκέδασης» που «γδέρνουν».
Είναι δυνατόν να κάνουν τέτοιο σαματά 30 χιλιάδες Ελληνες;
Όμως και ο αριθμός των απλώς «ευκατάστατων» που δηλώνουν εισόδημα από 50-100 χιλιάδες ευρώ, αν και μειωμένος δραματικά μέσα στην πενταετία που πέρασε, πάλι δεν είναι πολύ φυσιολογικός.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα της «Καθημερινής» τέτοια εισοδήματα αντιστοιχούν σε 110 χιλιάδες δηλώσεις, μέσα στις περίπου 6 εκατομμύρια που υποβάλλονται. Δηλαδή ούτε δύο στους εκατό φορολογούμενους…
Τι σημαίνουν λοιπόν όλα αυτά για μια ανεπτυγμένη κοινωνία που συνθλίβεται υπό το βάρος των μνημονίων με τριτοκοσμικούς δείκτες ανεργίας και φτωχοποίησης;
Η απάντηση είναι απλή:
Κάποιοι απ’ τους πολίτες σταμάτησαν να έχουν εισοδήματα, κάποιοι άλλοι έχουν επινοήσει τρόπους για να μην φορολογούνται στην Ελλάδα, κάποιοι κρύβουν τα εισοδήματα τους και τέλος τα αιώνια κορόιδα, οι «συνεπείς φορολογούμενοι», που όλες οι κυβερνήσεις στα λόγια επιβραβεύουν, συνεχίζουν να φορτώνονται με ασύμμετρα βάρη.
Αυτοί που εξακολουθούν να δηλώνουν τα «υψηλά»(για δεδομένα Βαλκανίων…) εισοδήματα, είναι οι μισθωτοί που δεν μπορούν να τα κρύψουν ή όσοι εξακολουθούν να έχουν ανεπτυγμένο αίσθημα φορολογικής συνείδησης απέναντι σε ένα αχάριστο και αδηφάγο κράτος.
Όπως και να το πάρετε, αυτά τα…συνήθη υποζύγια, φοροδιαφεύγουν πολύ λιγότερο από άλλους.
Κι όμως αυτή την κατηγορία συνεπών φορολογούμενων που έχουν αποδειχτεί η γαλακτοφόρος αγελάδα του δημοσίου, βρήκε τώρα να αποτελειώσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Βάζοντας τους φορολογικούς συντελεστές που ούτε ο Ολάντ δεν τόλμησε να περάσει στους Γάλλους κροίσους, πολυεκατομμυριούχους!
Η υπόθεση δεν χωρά καν συζήτηση επιχειρημάτων.
Πρόκειται για πρωτοφανή δημοσιονομικό κρετινισμό, αφού και ένα παιδάκι του δημοτικού μπορεί να καταλάβει ότι από τα (δηλωμένα) εισοδήματα ελάχιστων νομοταγών δεν μπορείς να βουλώνεις τις τρύπες του προυπολογισμού επ’ αόριστον.
Θα το κάνεις κουτσά-στραβά μια-δυό χρονιές και μετά τέλος.
Είτε θα τους εξοντώσεις οικονομικά, οπότε θα αλλάξουν εισοδηματικό κλιμάκιο, είτε θα τους ωθήσεις να βρούν τρόπους φοροαποφυγής, νομότυπους ή παράνομους.
Εύκολη εξήγηση γι αυτό που επιχειρεί η κυβέρνηση δεν υπάρχει.
Ξεχείλισε μήπως το…ταξικό μισός του καλοζωισμένου Ευκλείδη της Οξφόρδης εις βάρος όσων Ελλήνων στέκονται ακόμη στα πόδια τους;
Αμφιβάλλω.
Δεν πρόκειται περί αριστερής ιδεοληψίας.
Περί άθλιου αυτοσχεδιασμού πρόκειται υπό την μορφήν…βλακώδους «ισοδύναμου» για να καλυφθούν προσωρινά(πιο προσωρινά δεν γίνεται)οι δημοσιονομικές τρύπες.
Διερωτωμαι βέβαια, αν σπρώχνουν προς αυτή την κατεύθυνση και οι δανειστές που ζητούν άγρια φορολόγηση και σε ακόμη ασθενέστερες εισοδηματικά τάξεις.
Για να τσακίσουν ολοσχερώς την ραχοκοκαλιά της ελληνικής αστικής τάξης.
Να μη μείνει στη χώρα κολυμπηθρόξυλο.
Να μην υπάρχει ευκατάστατος Ελληνας εσωτερικού.
Να μεταναστεύσει και ο τελευταίος επιστήμονας για να καλύψει τις ανάγκες στα νοσοκομεία και τις μονάδες παραγωγής της κεντρικής Ευρώπης…
Ειλικρινά λοιπόν δεν είμαι βέβαιος αν πρόκειται περί ανοησίας ή περί οργανωμένου σχεδίου αφανισμού συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ουδείς εχέφρων πολίτης θα κάτσει να του πάρει και τα τελευταία χρήματα αυτό το αχάριστο κράτος για να πληρωθούν τα δανεικά του Σόιμπλε και ο μισθός του Τόμσεν.
Θα πάμε όλοι Βουλγαρία, μαζί με τα 100 χιλιάδες ΑΦΜ που έχουν ήδη περάσει τα σύνορα και μαζί με τον Βασίλη θα στέλνουμε «χαιρετίσματα στην εξουσία»!
Elementary, my dear Euclides…"
O Γιώργος Χαρβαλιάς είναι δημοσιογράφος με μεγάλη εμπειρία σε πολιτικά και όχι μόνο θέματα Διευθυντής Σύνταξης στο Έθνος και σημερινός αρθογράφος στην Δημοκρατία και άλλα μέσα.
"Από τα (δηλωμένα) εισοδήματα ελάχιστων νομοταγών δεν μπορείς να βουλώνεις τις τρύπες του προυπολογισμού επ’ αόριστον.
Δηλαδή οι πλούσιοι που σε μία ανεπτυγμένη κοινωνία δυτικού τύπου συνιστούν το 5-7% του πληθυσμού, στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων δεν ξεπερνούν τις 30 χιλιάδες! Στα χαρτιά βέβαια, για την παρά την βάναυση φτωχοποίηση που έχει σπρώξει μεγάλο μέρος της μεσοαστικής τάξης στην ανέχεια, οι «λεφτάδες» αυτής της χώρας, είναι αδύνατο να αντιστοιχούν μόλις στο 0,5% των φορολογικών δηλώσεων που υποβάλλονται κάθε χρόνο.
Δεν νομίζω πώς υπάρχει Ελληνας που θα διαφωνήσει με αυτήν τη διαπίστωση.
Κοιτάξτε γύρω σας και αναρωτηθείτε:
Πανάκριβες βίλες, νοτίως και βορείως, παραθεριστικές κατοικίες με πισίνες σε όλες τις ελληνικές ακτογραμμές, αυτοκίνητα που κοστίζουν μια περιουσία, 10μετρα φουσκωτά και πολυτελή σκάφη, αλλά και…πληρότητα μέχρι σκασμού τα σαββατοκύριακα σε «κέντρα διασκέδασης» που «γδέρνουν».
Είναι δυνατόν να κάνουν τέτοιο σαματά 30 χιλιάδες Ελληνες;
Όμως και ο αριθμός των απλώς «ευκατάστατων» που δηλώνουν εισόδημα από 50-100 χιλιάδες ευρώ, αν και μειωμένος δραματικά μέσα στην πενταετία που πέρασε, πάλι δεν είναι πολύ φυσιολογικός.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα της «Καθημερινής» τέτοια εισοδήματα αντιστοιχούν σε 110 χιλιάδες δηλώσεις, μέσα στις περίπου 6 εκατομμύρια που υποβάλλονται. Δηλαδή ούτε δύο στους εκατό φορολογούμενους…
Τι σημαίνουν λοιπόν όλα αυτά για μια ανεπτυγμένη κοινωνία που συνθλίβεται υπό το βάρος των μνημονίων με τριτοκοσμικούς δείκτες ανεργίας και φτωχοποίησης;
Η απάντηση είναι απλή:
Κάποιοι απ’ τους πολίτες σταμάτησαν να έχουν εισοδήματα, κάποιοι άλλοι έχουν επινοήσει τρόπους για να μην φορολογούνται στην Ελλάδα, κάποιοι κρύβουν τα εισοδήματα τους και τέλος τα αιώνια κορόιδα, οι «συνεπείς φορολογούμενοι», που όλες οι κυβερνήσεις στα λόγια επιβραβεύουν, συνεχίζουν να φορτώνονται με ασύμμετρα βάρη.
Αυτοί που εξακολουθούν να δηλώνουν τα «υψηλά»(για δεδομένα Βαλκανίων…) εισοδήματα, είναι οι μισθωτοί που δεν μπορούν να τα κρύψουν ή όσοι εξακολουθούν να έχουν ανεπτυγμένο αίσθημα φορολογικής συνείδησης απέναντι σε ένα αχάριστο και αδηφάγο κράτος.
Όπως και να το πάρετε, αυτά τα…συνήθη υποζύγια, φοροδιαφεύγουν πολύ λιγότερο από άλλους.
Κι όμως αυτή την κατηγορία συνεπών φορολογούμενων που έχουν αποδειχτεί η γαλακτοφόρος αγελάδα του δημοσίου, βρήκε τώρα να αποτελειώσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Βάζοντας τους φορολογικούς συντελεστές που ούτε ο Ολάντ δεν τόλμησε να περάσει στους Γάλλους κροίσους, πολυεκατομμυριούχους!
Η υπόθεση δεν χωρά καν συζήτηση επιχειρημάτων.
Πρόκειται για πρωτοφανή δημοσιονομικό κρετινισμό, αφού και ένα παιδάκι του δημοτικού μπορεί να καταλάβει ότι από τα (δηλωμένα) εισοδήματα ελάχιστων νομοταγών δεν μπορείς να βουλώνεις τις τρύπες του προυπολογισμού επ’ αόριστον.
Θα το κάνεις κουτσά-στραβά μια-δυό χρονιές και μετά τέλος.
Είτε θα τους εξοντώσεις οικονομικά, οπότε θα αλλάξουν εισοδηματικό κλιμάκιο, είτε θα τους ωθήσεις να βρούν τρόπους φοροαποφυγής, νομότυπους ή παράνομους.
Εύκολη εξήγηση γι αυτό που επιχειρεί η κυβέρνηση δεν υπάρχει.
Ξεχείλισε μήπως το…ταξικό μισός του καλοζωισμένου Ευκλείδη της Οξφόρδης εις βάρος όσων Ελλήνων στέκονται ακόμη στα πόδια τους;
Αμφιβάλλω.
Δεν πρόκειται περί αριστερής ιδεοληψίας.
Περί άθλιου αυτοσχεδιασμού πρόκειται υπό την μορφήν…βλακώδους «ισοδύναμου» για να καλυφθούν προσωρινά(πιο προσωρινά δεν γίνεται)οι δημοσιονομικές τρύπες.
Διερωτωμαι βέβαια, αν σπρώχνουν προς αυτή την κατεύθυνση και οι δανειστές που ζητούν άγρια φορολόγηση και σε ακόμη ασθενέστερες εισοδηματικά τάξεις.
Για να τσακίσουν ολοσχερώς την ραχοκοκαλιά της ελληνικής αστικής τάξης.
Να μη μείνει στη χώρα κολυμπηθρόξυλο.
Να μην υπάρχει ευκατάστατος Ελληνας εσωτερικού.
Να μεταναστεύσει και ο τελευταίος επιστήμονας για να καλύψει τις ανάγκες στα νοσοκομεία και τις μονάδες παραγωγής της κεντρικής Ευρώπης…
Ειλικρινά λοιπόν δεν είμαι βέβαιος αν πρόκειται περί ανοησίας ή περί οργανωμένου σχεδίου αφανισμού συγκεκριμένων κοινωνικών στρωμάτων.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ουδείς εχέφρων πολίτης θα κάτσει να του πάρει και τα τελευταία χρήματα αυτό το αχάριστο κράτος για να πληρωθούν τα δανεικά του Σόιμπλε και ο μισθός του Τόμσεν.
Θα πάμε όλοι Βουλγαρία, μαζί με τα 100 χιλιάδες ΑΦΜ που έχουν ήδη περάσει τα σύνορα και μαζί με τον Βασίλη θα στέλνουμε «χαιρετίσματα στην εξουσία»!
Elementary, my dear Euclides…"
O Γιώργος Χαρβαλιάς είναι δημοσιογράφος με μεγάλη εμπειρία σε πολιτικά και όχι μόνο θέματα Διευθυντής Σύνταξης στο Έθνος και σημερινός αρθογράφος στην Δημοκρατία και άλλα μέσα.
Tags:
απόψεις