Η "Κοινωνία Αξιών" απέστειλε ανακοίνωση σχετικά με το επίκαιρο θέμα του "κόφτη".
Αναφέρει:
"Η “κοινωνία αξιών” από τις αρχές του 2013 είχε προτείνει θεσμικές αλλαγές στο τρόπο σύνταξης, έγκρισης και υλοποίησης του προϋπολογισμού, για να μην φθάνουμε στο τέλος του χρόνου να απαιτείται να διαχειρισθούμε ελλείμματα και ακόμη χειρότερα, να ξαναδανεισθούμε.
Η πρόταση, συνταγματικά, κοινοβουλευτικά και εθνικά θα ήταν καλύτερη από αυτήν του “κόφτη” που μας επιβλήθηκε!
Ο ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Ο προϋπολογισμός κάθε χρόνο, και η υλοποίησή του, αφορούν όλους μας. Δεν δίνουμε λευκή επιταγή για την υλοποίησή του γιατί τον πληρώνουμε όλοι μας.
Τα μεγαλύτερα προβλήματα διαμόρφωσης και ελέγχου είναι:
1. Η ανάπτυξη της οικονομίας στην Ελλάδα στηρίχθηκε σχεδόν πάντα σε μη ρεαλιστικούς προϋπολογισμούς που στην υλοποίησή τους ήταν κατά τεκμήριο ελλειμματικοί.
2. Η ανάπτυξη βασίσθηκε πρωτίστως στις δημόσιες επενδύσεις, που δημιουργούσαν κατά κανόνα μεγάλα ελλείμματα στον προϋπολογισμό, λόγω υπερβάσεων.
3. Τα μεγάλα ελλείμματα κρυβόντουσαν με λογιστικές αλχημείες, που ήταν δύσκολο και χρονοβόρο να εντοπιστούν, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται στο λογαριασμό αργότερα (κατά παράβαση των αρχών του συντάγματος και του νόμου).
4. Ο προϋπολογισμός αποτελεί ευθύνη του υπουργού οικονομικών, που φροντιζει να τον παρουσιάζει τελευταία στιγμή (κατά παράβαση της αρχής της δημοσιότητας), σε μία όσο το δυνατόν πιο σύντομη ‘’τελετή’’, χωρίς να προσδοκά κάποιος ότι θα είναι αξιόπιστος. Οι κυβερνήσεις θέλουν να μειώσουν το χρόνο διαλόγου, να μην υπάρχουν αντιθέσεις, με σκοπό να τον περάσουν όπως-όπως, στηριζόμενες πάντα στην αυστηρή κομματική πειθαρχία.
Η ‘’κοινωνία αξιών’’ για τη βελτίωση και τον έλεγχο της διαδικασίας, αλλά και επί των αποτελεσμάτων υλοποίησης,, προτείνει τα παρακάτω:
1. Να υπάρξει συνταγματική πρόβλεψη, ώστε να μην έχουμε τελικά στην υλοποίηση ελλειμματικούς προϋπολογισμούς.
– Να ξεκινήσει αρκετούς μήνες πριν, πιο διευρυμένος και ουσιαστικός διάλογος στο κοινοβούλιο για τον προϋπολογισμό, πέραν των προβλέψεων του άρθρου 6 του Ν 2362/95.
– Να ενθαρρυνθούν όχι μόνο οι θεσμικοί φορείς (όπως προβλέπεται στο νόμο), αλλά οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς να συμμετάσχουν από πολύ νωρίς στη διαμόρφωσή του, με προτάσεις, διάλογο και σύνθεση θέσεων.
– Να υπάρξουν τρεις φάσεις στη συζήτηση στο κοινοβούλιο. Αρχικά να παρουσιασθούν οι βασικοί άξονες και κατευθύνσεις για τη σύνταξή του.
– Στη συνέχεια να γίνει υποβολή ενός 1ου προσχεδίου (Σεπτέμβριο) με αιτιολογικές εκθέσεις, για μελέτη επεξεργασία και επανυποβολή προτάσεων, σε συγκεκριμένες σφιχτές ημερομηνίες από τους θεσμικούς φορείς.
– Υποβολή 2ου επεξεργασμένου κειμένου (1η Δευτέρα Οκτωβρίου), για αρχική συζήτηση στο κοινοβούλιο και στις αρμόδιες επιτροπές, προκειμένου να διαμορφωθεί η τελική μορφή που θα κατατεθεί από τον Υπουργό.
– ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ προϋπολογισμού για ψήφιση έγκαιρα (μέχρι 15 Νοεμβρίου) και με εξαντλητικό διεξοδικό διάλογο στο κοινοβούλιο πριν ψηφισθεί.
– Στη συνέχεια να θεσμοθετηθεί ο έλεγχος και ο απολογισμός επί της προόδου υλοποίησης ανά τρίμηνο (και όχι μόνο το Νοέμβριο απολογισμός και ισολογισμός, που προβλέπεται στο Σύνταγμα και στο νόμο), με διάλογο στο κοινοβούλιο. Έάν χρειασθεί να λαμβάνονται επί πλέον μέτρα.
2. Ενδεχόμενη αποτυχία καλής υλοποίησης και δημιουργία ελλείμματος τελικά πάνω από 1% του ΑΕΠ, να σημαίνει και αυτόματη ‘’πρόταση μομφής’’ για τη κυβέρνηση (με Συνταγματική πρόβλεψη) για να εξετασθούν οι λόγοι που προέκυψε η υπέρβαση."
Αναφέρει:
"Η “κοινωνία αξιών” από τις αρχές του 2013 είχε προτείνει θεσμικές αλλαγές στο τρόπο σύνταξης, έγκρισης και υλοποίησης του προϋπολογισμού, για να μην φθάνουμε στο τέλος του χρόνου να απαιτείται να διαχειρισθούμε ελλείμματα και ακόμη χειρότερα, να ξαναδανεισθούμε.
Η πρόταση, συνταγματικά, κοινοβουλευτικά και εθνικά θα ήταν καλύτερη από αυτήν του “κόφτη” που μας επιβλήθηκε!
Ο ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΦΟΡΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ
Τα μεγαλύτερα προβλήματα διαμόρφωσης και ελέγχου είναι:
1. Η ανάπτυξη της οικονομίας στην Ελλάδα στηρίχθηκε σχεδόν πάντα σε μη ρεαλιστικούς προϋπολογισμούς που στην υλοποίησή τους ήταν κατά τεκμήριο ελλειμματικοί.
2. Η ανάπτυξη βασίσθηκε πρωτίστως στις δημόσιες επενδύσεις, που δημιουργούσαν κατά κανόνα μεγάλα ελλείμματα στον προϋπολογισμό, λόγω υπερβάσεων.
3. Τα μεγάλα ελλείμματα κρυβόντουσαν με λογιστικές αλχημείες, που ήταν δύσκολο και χρονοβόρο να εντοπιστούν, με αποτέλεσμα να εμφανίζονται στο λογαριασμό αργότερα (κατά παράβαση των αρχών του συντάγματος και του νόμου).
4. Ο προϋπολογισμός αποτελεί ευθύνη του υπουργού οικονομικών, που φροντιζει να τον παρουσιάζει τελευταία στιγμή (κατά παράβαση της αρχής της δημοσιότητας), σε μία όσο το δυνατόν πιο σύντομη ‘’τελετή’’, χωρίς να προσδοκά κάποιος ότι θα είναι αξιόπιστος. Οι κυβερνήσεις θέλουν να μειώσουν το χρόνο διαλόγου, να μην υπάρχουν αντιθέσεις, με σκοπό να τον περάσουν όπως-όπως, στηριζόμενες πάντα στην αυστηρή κομματική πειθαρχία.
Η ‘’κοινωνία αξιών’’ για τη βελτίωση και τον έλεγχο της διαδικασίας, αλλά και επί των αποτελεσμάτων υλοποίησης,, προτείνει τα παρακάτω:
1. Να υπάρξει συνταγματική πρόβλεψη, ώστε να μην έχουμε τελικά στην υλοποίηση ελλειμματικούς προϋπολογισμούς.
– Να ξεκινήσει αρκετούς μήνες πριν, πιο διευρυμένος και ουσιαστικός διάλογος στο κοινοβούλιο για τον προϋπολογισμό, πέραν των προβλέψεων του άρθρου 6 του Ν 2362/95.
– Να ενθαρρυνθούν όχι μόνο οι θεσμικοί φορείς (όπως προβλέπεται στο νόμο), αλλά οι επαγγελματικοί και κοινωνικοί φορείς να συμμετάσχουν από πολύ νωρίς στη διαμόρφωσή του, με προτάσεις, διάλογο και σύνθεση θέσεων.
– Να υπάρξουν τρεις φάσεις στη συζήτηση στο κοινοβούλιο. Αρχικά να παρουσιασθούν οι βασικοί άξονες και κατευθύνσεις για τη σύνταξή του.
– Στη συνέχεια να γίνει υποβολή ενός 1ου προσχεδίου (Σεπτέμβριο) με αιτιολογικές εκθέσεις, για μελέτη επεξεργασία και επανυποβολή προτάσεων, σε συγκεκριμένες σφιχτές ημερομηνίες από τους θεσμικούς φορείς.
– Υποβολή 2ου επεξεργασμένου κειμένου (1η Δευτέρα Οκτωβρίου), για αρχική συζήτηση στο κοινοβούλιο και στις αρμόδιες επιτροπές, προκειμένου να διαμορφωθεί η τελική μορφή που θα κατατεθεί από τον Υπουργό.
– ΤΕΛΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ προϋπολογισμού για ψήφιση έγκαιρα (μέχρι 15 Νοεμβρίου) και με εξαντλητικό διεξοδικό διάλογο στο κοινοβούλιο πριν ψηφισθεί.
– Στη συνέχεια να θεσμοθετηθεί ο έλεγχος και ο απολογισμός επί της προόδου υλοποίησης ανά τρίμηνο (και όχι μόνο το Νοέμβριο απολογισμός και ισολογισμός, που προβλέπεται στο Σύνταγμα και στο νόμο), με διάλογο στο κοινοβούλιο. Έάν χρειασθεί να λαμβάνονται επί πλέον μέτρα.
2. Ενδεχόμενη αποτυχία καλής υλοποίησης και δημιουργία ελλείμματος τελικά πάνω από 1% του ΑΕΠ, να σημαίνει και αυτόματη ‘’πρόταση μομφής’’ για τη κυβέρνηση (με Συνταγματική πρόβλεψη) για να εξετασθούν οι λόγοι που προέκυψε η υπέρβαση."
Tags:
απόψεις