Στην Ελλάδα κάθε κλάδος στα χρόνια της κρίσης προσβλέπει σε μεγάλες συμφωνίες, στα δικά του big deals. Για τον χώρο των συμβούλων ήρθε η ώρα. Η συγχώνευση δύο ιστορικών εταιρειών, της Ευρωσύμβουλοι από τη Θεσσαλονίκη και της Κάντωρ, που επίκειται, δημιουργεί μια από τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρείες συμβούλων, με κύκλο εργασιών 10 εκατ. ευρώ, 100 εργαζομένους και παρουσία σε περισσότερες από δέκα χώρες στην Κεντρική και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, καθώς και στη Μέση Ανατολή. Μια εταιρεία που οφείλει μόλις το 20% του τζίρου της στο Δημόσιο και στην οποία θα πρωταγωνιστούν οι δύο βορειοελλαδίτες που δημιούργησαν την Ευρωσύμβουλοι στη δεκαετία του 1990, οι «Διόσκουροι» Πάρης Κοκορότσικος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλός της εταιρίας, και Στάθης Ταυρίδης, αντιπρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος.
Η γοητεία των κοινοτικών κονδυλίων
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η Ελλάδα -και οι Ελληνες- άρχισαν να ανακαλύπτουν τη γοητεία των κοινοτικών κονδυλίων. Μετά τα πασίγνωστα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, που σε σημαντικό βαθμό ξοδεύτηκαν σε πανάκριβα αγροτικά αυτοκίνητα και απαστράπτουσες πίστες μπουζουξίδικων, οι πρώτες σοβαρές χρηματοδοτήσεις της χώρας ήρθαν με το περίφημο «πακέτο Ντελόρ». Ηταν τότε που δύο συμφοιτητές, που είχαν μπει στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο Δραμινός Στάθης Ταυρίδης και ο Σερραίος Πάρης Κοκορότσικος, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Ισως επειδή και οι δύο είχαν ήδη πάρει τον επαγγελματικό τους δρόμο στο πεδίο των μελετών.
Η πρώτη ΕΠΕ που δημιούργησαν στεγάστηκε σε έναν από τους πιο παλιούς, γνωστούς και γοητευτικούς πεζοδρόμους του κέντρου της Θεσσαλονίκης, την οδό Ικτίνου. Ηταν τότε που η εγγύτητα της πόλης με τις βαλκανικές χώρες την είχαν καταστήσει «βασίλισσα» των διασυνοριακών προγραμμάτων interreg. Η σοβαρή και εντατική, λόγω των συνθηκών, δουλειά εκείνων των πρώτων χρόνων έβαλε τις βάσεις για την ανάπτυξη σε μια αγορά που στην ουσία δεν υπήρχε στην Ελλάδα και σίγουρα ήταν άγνωστη στη Θεσσαλονίκη.Οι αργές και ξεπερασμένες διαδικασίες του ελληνικού Δημοσίου, το οποίο ταυτόχρονα διψούσε για ευρωπαϊκό τζάμπα χρήμα, έδωσε πολύ έδαφος στον ευέλικτο ιδιωτικό τομέα των συμβούλων, η θέση του οποίου ήταν κατοχυρωμένη από την κοινοτική νομοθεσία.
Από την άλλη, η επικοινωνιακή δεινότητα και οι προσβάσεις σε όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος βοήθησαν την Ευρωσύμβουλοι να προχωρήσει. Ενώ, όμως, οι περισσότεροι συνάδελφοί τους περιορίστηκαν στην εσωτερική αγορά, οι δύο Θεσσαλονικείς κατάλαβαν γρήγορα ότι η δύναμή τους δεν μπορεί παρά να είναι στο εξωτερικό. Επένδυσαν, λοιπόν, αρχικά στις Βρυξέλλες, όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις, και από εκεί και πέρα σε άλλες χώρες, που ακολουθούσαν χρονικά την Ελλάδα στο ευρωπαϊκό όραμα. Ταυτόχρονα, απέκτησαν τεχνογνωσία που δεν μπορούσε να παραμείνει ανεκμετάλλευτη. Ετσι πίστεψαν και αυτό αποδείχθηκε στην πορεία. Αλλωστε, πολύ νωρίς αποφάσισαν να παραμείνουν στη Θεσσαλονίκη και να μη μετακομίσουν στην Αθήνα, όπου συχνά οι δουλειές κλείνονται σε δεξιώσεις και τραπέζια. Ανοιξαν, όμως, γραφεία στην πρωτεύουσα το 1993 και ξεκίνησαν το γνωστό για τους Βορειοελλαδίτες επιχειρηματίες και μάνατζερ αλέ-ρετούρ Θεσσαλονίκη-Αθήνα, που, αν προσθέσει κανείς και το εξωτερικό, συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Επενδύσεις και ανοίγματα
Με «κάβα» το άνοιγμα στην Ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία από το 1996, οι Ευρωσύμβουλοι προσελκύουν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 το ενδιαφέρον εγχώριων επενδυτικών κεφαλαίων, που διαβλέπουν ευκαιρίες για κέρδη, πραγματικά και χρηματιστηριακά. Ετσι βάζουν πλώρη για το Χρηματιστήριο με τρεις επιχειρηματικούς στόχους. Το στήσιμο δικτύου θυγατρικών στον εξωτερικό, τη δημιουργία της πρώτης θερμοκοιτίδας επιχειρήσεων τεχνολογίας στην Ελλάδα και την κατασκευή ιδιόκτητων εγκαταστάσεων, τόσο για την εταιρεία όσο και για τη θερμοκοιτίδα, που ονομάστηκε i4G. Το κτίριο βρίσκεται στην περιοχή της Πυλαίας και σήμερα σφύζει από ζωή, αφού οι χώροι του είναι πλήρεις από τις νεοφυείς επιχειρήσεις που στεγάζονται εκεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δημόσια εγγραφή της Ευρωσύμβουλοι για το Χ.Α. ξεκίνησε δύο ημέρες μετά το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους του Μανχάταν, αλλά, παρ’ όλα αυτά, πήγε πολύ καλά.
Για τον Στάθη Ταυρίδη και τον Πάρη Κοκορότσικο το όνειρο της επιχειρηματικής ανάπτυξης συνεχίστηκε και μέσα στην κρίση. Αν, βέβαια, είχαν στο μυαλό τους να πουλήσουν αυτό που έφτιαξαν, να εισπράξουν την υπεραξία και να πάνε γι’ άλλα -από νέες επιχειρήσεις μέχρι ποδόσφαιρο και τουρισμό-, τα σχέδια δεν τους βγήκαν. Εννοείται ότι τα δύσκολα χρόνια χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για να συντηρηθεί μια δουλειά με δεκάδες εργαζομένους και σχετικά μικρή αποδοχή από την αγορά. Διότι ακόμα και σήμερα οι ιδιώτες, οι οποίοι ευθύνονται για το 80% του κύκλου εργασιών της Ευρωσύμβουλοι, δεν πιστεύουν όσο θα έπρεπε στις συμβουλευτικές υπηρεσίες.
Οι Ελληνες επιχειρηματίες συνηθίζουν να τρέχουν μόνοι τους τις εταιρείες τους, με βάση την εμπειρία και το... ένστικτό τους. Το τρέξιμο, πάντως, του Στάθη και του Πάρη αποδίδουν, αφού ήδη στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας έχουν εισέλθει με σημαντικά ποσοστά ξένοι μέτοχοι. Μόλις πριν από λίγες ημέρες η Αμερικανίδα Beth Writing, που ελέγχει κατά 100% την εταιρία WW Invesments LLC, μεγάλωσε το ποσοστό της στην Ευρωσύμβουλοι κοντά στο 20%. Οσο για τη συγχώνευση με την Κάντωρ για τους δύο Θεσσαλονικείς επιχειρηματίες, είναι η ευκαιρία να δώσουν στο σχήμα ένα μέγεθος που μόνοι θα έκαναν ίσως χρόνια να φτάσουν. Και, όπως και να το κάνουμε, σε μερικές δουλειές το μέγεθος μετράει...
ependisinews.gr
Η γοητεία των κοινοτικών κονδυλίων
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980 η Ελλάδα -και οι Ελληνες- άρχισαν να ανακαλύπτουν τη γοητεία των κοινοτικών κονδυλίων. Μετά τα πασίγνωστα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, που σε σημαντικό βαθμό ξοδεύτηκαν σε πανάκριβα αγροτικά αυτοκίνητα και απαστράπτουσες πίστες μπουζουξίδικων, οι πρώτες σοβαρές χρηματοδοτήσεις της χώρας ήρθαν με το περίφημο «πακέτο Ντελόρ». Ηταν τότε που δύο συμφοιτητές, που είχαν μπει στο τμήμα Χημικών Μηχανικών του Πολυτεχνείου Θεσσαλονίκης στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ο Δραμινός Στάθης Ταυρίδης και ο Σερραίος Πάρης Κοκορότσικος, αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους. Ισως επειδή και οι δύο είχαν ήδη πάρει τον επαγγελματικό τους δρόμο στο πεδίο των μελετών.
Η πρώτη ΕΠΕ που δημιούργησαν στεγάστηκε σε έναν από τους πιο παλιούς, γνωστούς και γοητευτικούς πεζοδρόμους του κέντρου της Θεσσαλονίκης, την οδό Ικτίνου. Ηταν τότε που η εγγύτητα της πόλης με τις βαλκανικές χώρες την είχαν καταστήσει «βασίλισσα» των διασυνοριακών προγραμμάτων interreg. Η σοβαρή και εντατική, λόγω των συνθηκών, δουλειά εκείνων των πρώτων χρόνων έβαλε τις βάσεις για την ανάπτυξη σε μια αγορά που στην ουσία δεν υπήρχε στην Ελλάδα και σίγουρα ήταν άγνωστη στη Θεσσαλονίκη.Οι αργές και ξεπερασμένες διαδικασίες του ελληνικού Δημοσίου, το οποίο ταυτόχρονα διψούσε για ευρωπαϊκό τζάμπα χρήμα, έδωσε πολύ έδαφος στον ευέλικτο ιδιωτικό τομέα των συμβούλων, η θέση του οποίου ήταν κατοχυρωμένη από την κοινοτική νομοθεσία.
Από την άλλη, η επικοινωνιακή δεινότητα και οι προσβάσεις σε όλο το φάσμα του πολιτικού συστήματος βοήθησαν την Ευρωσύμβουλοι να προχωρήσει. Ενώ, όμως, οι περισσότεροι συνάδελφοί τους περιορίστηκαν στην εσωτερική αγορά, οι δύο Θεσσαλονικείς κατάλαβαν γρήγορα ότι η δύναμή τους δεν μπορεί παρά να είναι στο εξωτερικό. Επένδυσαν, λοιπόν, αρχικά στις Βρυξέλλες, όπου λαμβάνονται οι αποφάσεις, και από εκεί και πέρα σε άλλες χώρες, που ακολουθούσαν χρονικά την Ελλάδα στο ευρωπαϊκό όραμα. Ταυτόχρονα, απέκτησαν τεχνογνωσία που δεν μπορούσε να παραμείνει ανεκμετάλλευτη. Ετσι πίστεψαν και αυτό αποδείχθηκε στην πορεία. Αλλωστε, πολύ νωρίς αποφάσισαν να παραμείνουν στη Θεσσαλονίκη και να μη μετακομίσουν στην Αθήνα, όπου συχνά οι δουλειές κλείνονται σε δεξιώσεις και τραπέζια. Ανοιξαν, όμως, γραφεία στην πρωτεύουσα το 1993 και ξεκίνησαν το γνωστό για τους Βορειοελλαδίτες επιχειρηματίες και μάνατζερ αλέ-ρετούρ Θεσσαλονίκη-Αθήνα, που, αν προσθέσει κανείς και το εξωτερικό, συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Επενδύσεις και ανοίγματα
Με «κάβα» το άνοιγμα στην Ανατολική Ευρώπη και τη Ρωσία από το 1996, οι Ευρωσύμβουλοι προσελκύουν στα τέλη της δεκαετίας του 1990 το ενδιαφέρον εγχώριων επενδυτικών κεφαλαίων, που διαβλέπουν ευκαιρίες για κέρδη, πραγματικά και χρηματιστηριακά. Ετσι βάζουν πλώρη για το Χρηματιστήριο με τρεις επιχειρηματικούς στόχους. Το στήσιμο δικτύου θυγατρικών στον εξωτερικό, τη δημιουργία της πρώτης θερμοκοιτίδας επιχειρήσεων τεχνολογίας στην Ελλάδα και την κατασκευή ιδιόκτητων εγκαταστάσεων, τόσο για την εταιρεία όσο και για τη θερμοκοιτίδα, που ονομάστηκε i4G. Το κτίριο βρίσκεται στην περιοχή της Πυλαίας και σήμερα σφύζει από ζωή, αφού οι χώροι του είναι πλήρεις από τις νεοφυείς επιχειρήσεις που στεγάζονται εκεί. Είναι χαρακτηριστικό ότι η δημόσια εγγραφή της Ευρωσύμβουλοι για το Χ.Α. ξεκίνησε δύο ημέρες μετά το χτύπημα στους Δίδυμους Πύργους του Μανχάταν, αλλά, παρ’ όλα αυτά, πήγε πολύ καλά.
Για τον Στάθη Ταυρίδη και τον Πάρη Κοκορότσικο το όνειρο της επιχειρηματικής ανάπτυξης συνεχίστηκε και μέσα στην κρίση. Αν, βέβαια, είχαν στο μυαλό τους να πουλήσουν αυτό που έφτιαξαν, να εισπράξουν την υπεραξία και να πάνε γι’ άλλα -από νέες επιχειρήσεις μέχρι ποδόσφαιρο και τουρισμό-, τα σχέδια δεν τους βγήκαν. Εννοείται ότι τα δύσκολα χρόνια χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια για να συντηρηθεί μια δουλειά με δεκάδες εργαζομένους και σχετικά μικρή αποδοχή από την αγορά. Διότι ακόμα και σήμερα οι ιδιώτες, οι οποίοι ευθύνονται για το 80% του κύκλου εργασιών της Ευρωσύμβουλοι, δεν πιστεύουν όσο θα έπρεπε στις συμβουλευτικές υπηρεσίες.
Οι Ελληνες επιχειρηματίες συνηθίζουν να τρέχουν μόνοι τους τις εταιρείες τους, με βάση την εμπειρία και το... ένστικτό τους. Το τρέξιμο, πάντως, του Στάθη και του Πάρη αποδίδουν, αφού ήδη στο μετοχικό κεφάλαιο της εταιρείας έχουν εισέλθει με σημαντικά ποσοστά ξένοι μέτοχοι. Μόλις πριν από λίγες ημέρες η Αμερικανίδα Beth Writing, που ελέγχει κατά 100% την εταιρία WW Invesments LLC, μεγάλωσε το ποσοστό της στην Ευρωσύμβουλοι κοντά στο 20%. Οσο για τη συγχώνευση με την Κάντωρ για τους δύο Θεσσαλονικείς επιχειρηματίες, είναι η ευκαιρία να δώσουν στο σχήμα ένα μέγεθος που μόνοι θα έκαναν ίσως χρόνια να φτάσουν. Και, όπως και να το κάνουμε, σε μερικές δουλειές το μέγεθος μετράει...
ependisinews.gr
Tags:
επιχειρήσεις