Σε άρθρο της η επικεφαλής της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, με αφορμή τη μήνυση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, Πάνου Καμμένου και τη σύλληψη των δημοσιογράφων κ.κ. Κουρτάκη και Τζένου, σχολιάζει την κατάσταση στα ΜΜΕ και τον ρόλο των δημοσιογράφων.
Η κ. Κωνσταντοπούλου τονίζει ότι τα μέσα ενημέρωσης έχουν αλωθεί-αγορασθεί από οικονομικούς παράγοντες, άσχετους με την ενημέρωση, που διαπλέκονται με την εξουσία. Και σε αυτό το παιχνίδι, προσθέτει, έχουν μπει πάρα πολλοί δημοσιογράφοι, οι οποίοι διακινούν αυτοπροσώπως πληροφορίες και επιρροή. Μεταφέρουν δήθεν κουτσομπολιά που δεν δημοσιεύονται και «κομίζουν» προειδοποιητικά μηνύματα, πάσης φύσεως και περιεχομένου.
Άλλοι πάλι αντιλαμβάνονται τη δημοσιογραφία ως υπαλληλία και συμμορφώνονται στις βουλές και στα συμφέροντα του αφεντικού, με υπερβάλλοντα ζήλο. Κατηγορεί τη σημερινή κυβέρνηση ότι «με τις λοβιτούρες κατάργησης του ΕΣΡ και αντισυνταγματικής διάθεσης των τηλεοπτικών αδειών, απέδειξε περίτρανα ότι θέλει απλώς να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη και να στήσει τη δική της διαπλοκή, ως αντίποδα στην διαπλοκή των προηγούμενων κυβερνήσεων».
Ωστόσο, σημειώνει η κ. Κωνσταντοπούλου, δεν είναι όλοι ίδιοι. Γι' αυτό, εξηγεί, και η υπεράσπιση του εκβιασμού, της συκοφαντίας ή της διακίνησης επιρροής, δεν έχει σχέση με την υπεράσπιση της ελευθεροτυπίας ή της ελευθερίας του λόγου. Υπηρετεί το ακριβώς αντίθετο: το φόβο, τη φίμωση, την παρασιώπηση. Την έμφοβη συμμόρφωση και την υποταγή. Στη συνέχεια, υπογραμμίζει μεταξύ άλλων:
«Αναφορικά με την πρόσφατη μήνυση του υπουργού Εθνικής 'Αμυνας Π. Καμμένου κατά των Γ. Κουρτάκη και Π. Τζένου και τη σύλληψη των τελευταίων με τη διαδικασία του αυτοφώρου, πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για «ελευθεροτυπία» και «φίμωση». «Σε δημοσιογράφους και εκπροσώπους των media δεν επιτρέπονται μηνύσεις ούτε αγωγές. Όποιος τις κάνει, είναι εχθρός όλων των δημοσιογράφων, που πρέπει από δημοσιογραφική αλληλεγγύη να υπερασπίζονται τους συναδέλφους τους, των οποίων περιορίζεται η ελευθερία λόγου».
«Κι αν ο δημοσιογράφος διαπράττει ποινικά αδικήματα; Αν συκοφαντεί, λοιδορεί, εκβιάζει; Αν χρησιμοποιεί το δημόσιο βήμα για να διακινεί χρήμα και πολιτική επιρροή; Πάλι να τον υπερασπιστούν οι συνάδελφοί του; Ή να τον καταγγείλουν και να ζητήσουν να του αφαιρεθεί η δυνατότητα να εμφανίζεται ως δημοσιογράφος, δηλαδή λειτουργός της ενημέρωσης και της αλήθειας;
Από όσα ακούστηκαν να λένε οι ανωτέρω δημοσιογράφοι στην εκπομπή τους, δεν προκύπτει είδηση. Υπαινιγμοί, κρυφά μηνύματα, προειδοποιήσεις, ύβρεις και απειλές που αφορούν την οικογένεια και την ιδιωτική σφαίρα.
Ξεκαθαρίζω ότι, διαβάζοντας την μήνυση του Πάνου Καμμένου (τον οποίο δεν εκτιμώ ούτε κατ' ελάχιστον και ο οποίος με έχει προσωπικά συκοφαντήσει αισχρά στην προεκλογική περίοδο του 2015, εφαρμόζοντας ακριβώς τις ίδιες πρακτικές που καταγγέλλει), μου γεννήθηκαν τρεις σοβαρές απορίες, που δεν είδα να διατυπώνονται δημόσια:
Πώς είναι δυνατόν να μην έχει καταγγείλει δημόσια τα γεγονότα τα οποία αναφέρει ότι συνέβησαν στις 15 και 22 Ιουλίου 2015, δηλαδή τις ημέρες εισαγωγής και ψήφισης στη Βουλή, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, των 1ων και των 2ων προαπαιτουμένων, κατά παραβίαση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος; Ποιες άλλες υπόγειες «συνεννοήσεις» έγιναν εκείνες τις μέρες για να καταλυθεί η δημοκρατία και να ολοκληρωθεί το πραξικόπημα;
Γιατί, παρά τη σοβαρότητα όσων αναφέρει, διατυπώνει τη μήνυσή του με αμφιβολία για το αν υφίσταται απόπειρα κακουργηματικής εκβίασης (δίνοντας έτσι το ξεκάθαρο πάτημα να μην ασκηθεί ποινική δίωξη για αυτό το σκέλος της μήνυσής του);
Γιατί, στην ίδια μήνυση στην οποία καταγγέλλει έναν ολιγάρχη, χωρίς να τον κατονομάζει, υπερασπίζεται έναν άλλον, κατονομάζοντάς τον;
Τη μάχη για την αλήθεια θα τη δώσω ανεξαρτήτως κόστους.
Και καλώντας όσους έχουν δημόσιο βήμα, όσους έχουν μέσο απεύθυνσης στην κοινωνία, να τη δώσουμε μαζί. Τους δημοσιογράφους που δεν παίζουν παιχνίδια, που δεν μπαίνουν σε pay roll, που δεν εξαγοράζονται και δεν χαρίζονται. Είναι οι περισσότεροι. Μένει να ασκήσουν και να δείξουν τη δύναμή τους και να πάψουν να φοβούνται.
Όσο για τους πρώην «ανεξάρτητους» (;;) δημοσιογράφους που θαμπώθηκαν από το χρήμα, έγιναν ακόλουθοι-followers των πάσης φύσεως εξουσιών και ορέγονται να γίνουν παράγοντες ενός νέου συστήματος διαπλοκής, διαβρώνοντας το χώρο της αριστεράς και τον αντιμνημονιακό χώρο, αλλά και τους υπαλλήλους τους που παριστάνουν τους αριστερούς επαναστάτες ενώ παίζουν παιχνίδια εξουσίας και επιρροής, διακινώντας χρήμα, όπως αποκαλύψαμε δημόσια από τις 30 Δεκεμβρίου 2016, όλοι αυτοί έχουν αυτές τις ημέρες και τις επόμενες την ευκαιρία να ανακαλύψουν ότι δεν έχουν όλοι την τιμή τους:
Υπάρχουν κι αυτοί οι «τρελοί», που είναι έτοιμοι να δώσουν τη μάχη με ένα πανίσχυρο όπλο, σπαθί ξεγυμνωμένο: την αλήθεια. Χωρίς φόβο και με άσβεστο πάθος για ελευθερία και δικαιοσύνη. Είμαι μία από αυτούς. Και θα με βρίσκετε απέναντί σας συνεχώς» καταλήγει στο άρθρο της η κ. Κωνσταντοπούλου. Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->
Η κ. Κωνσταντοπούλου τονίζει ότι τα μέσα ενημέρωσης έχουν αλωθεί-αγορασθεί από οικονομικούς παράγοντες, άσχετους με την ενημέρωση, που διαπλέκονται με την εξουσία. Και σε αυτό το παιχνίδι, προσθέτει, έχουν μπει πάρα πολλοί δημοσιογράφοι, οι οποίοι διακινούν αυτοπροσώπως πληροφορίες και επιρροή. Μεταφέρουν δήθεν κουτσομπολιά που δεν δημοσιεύονται και «κομίζουν» προειδοποιητικά μηνύματα, πάσης φύσεως και περιεχομένου.
Άλλοι πάλι αντιλαμβάνονται τη δημοσιογραφία ως υπαλληλία και συμμορφώνονται στις βουλές και στα συμφέροντα του αφεντικού, με υπερβάλλοντα ζήλο. Κατηγορεί τη σημερινή κυβέρνηση ότι «με τις λοβιτούρες κατάργησης του ΕΣΡ και αντισυνταγματικής διάθεσης των τηλεοπτικών αδειών, απέδειξε περίτρανα ότι θέλει απλώς να γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη και να στήσει τη δική της διαπλοκή, ως αντίποδα στην διαπλοκή των προηγούμενων κυβερνήσεων».
Ωστόσο, σημειώνει η κ. Κωνσταντοπούλου, δεν είναι όλοι ίδιοι. Γι' αυτό, εξηγεί, και η υπεράσπιση του εκβιασμού, της συκοφαντίας ή της διακίνησης επιρροής, δεν έχει σχέση με την υπεράσπιση της ελευθεροτυπίας ή της ελευθερίας του λόγου. Υπηρετεί το ακριβώς αντίθετο: το φόβο, τη φίμωση, την παρασιώπηση. Την έμφοβη συμμόρφωση και την υποταγή. Στη συνέχεια, υπογραμμίζει μεταξύ άλλων:
«Αναφορικά με την πρόσφατη μήνυση του υπουργού Εθνικής 'Αμυνας Π. Καμμένου κατά των Γ. Κουρτάκη και Π. Τζένου και τη σύλληψη των τελευταίων με τη διαδικασία του αυτοφώρου, πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για «ελευθεροτυπία» και «φίμωση». «Σε δημοσιογράφους και εκπροσώπους των media δεν επιτρέπονται μηνύσεις ούτε αγωγές. Όποιος τις κάνει, είναι εχθρός όλων των δημοσιογράφων, που πρέπει από δημοσιογραφική αλληλεγγύη να υπερασπίζονται τους συναδέλφους τους, των οποίων περιορίζεται η ελευθερία λόγου».
«Κι αν ο δημοσιογράφος διαπράττει ποινικά αδικήματα; Αν συκοφαντεί, λοιδορεί, εκβιάζει; Αν χρησιμοποιεί το δημόσιο βήμα για να διακινεί χρήμα και πολιτική επιρροή; Πάλι να τον υπερασπιστούν οι συνάδελφοί του; Ή να τον καταγγείλουν και να ζητήσουν να του αφαιρεθεί η δυνατότητα να εμφανίζεται ως δημοσιογράφος, δηλαδή λειτουργός της ενημέρωσης και της αλήθειας;
Από όσα ακούστηκαν να λένε οι ανωτέρω δημοσιογράφοι στην εκπομπή τους, δεν προκύπτει είδηση. Υπαινιγμοί, κρυφά μηνύματα, προειδοποιήσεις, ύβρεις και απειλές που αφορούν την οικογένεια και την ιδιωτική σφαίρα.
Ξεκαθαρίζω ότι, διαβάζοντας την μήνυση του Πάνου Καμμένου (τον οποίο δεν εκτιμώ ούτε κατ' ελάχιστον και ο οποίος με έχει προσωπικά συκοφαντήσει αισχρά στην προεκλογική περίοδο του 2015, εφαρμόζοντας ακριβώς τις ίδιες πρακτικές που καταγγέλλει), μου γεννήθηκαν τρεις σοβαρές απορίες, που δεν είδα να διατυπώνονται δημόσια:
Πώς είναι δυνατόν να μην έχει καταγγείλει δημόσια τα γεγονότα τα οποία αναφέρει ότι συνέβησαν στις 15 και 22 Ιουλίου 2015, δηλαδή τις ημέρες εισαγωγής και ψήφισης στη Βουλή, με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, των 1ων και των 2ων προαπαιτουμένων, κατά παραβίαση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος; Ποιες άλλες υπόγειες «συνεννοήσεις» έγιναν εκείνες τις μέρες για να καταλυθεί η δημοκρατία και να ολοκληρωθεί το πραξικόπημα;
Γιατί, παρά τη σοβαρότητα όσων αναφέρει, διατυπώνει τη μήνυσή του με αμφιβολία για το αν υφίσταται απόπειρα κακουργηματικής εκβίασης (δίνοντας έτσι το ξεκάθαρο πάτημα να μην ασκηθεί ποινική δίωξη για αυτό το σκέλος της μήνυσής του);
Γιατί, στην ίδια μήνυση στην οποία καταγγέλλει έναν ολιγάρχη, χωρίς να τον κατονομάζει, υπερασπίζεται έναν άλλον, κατονομάζοντάς τον;
Τη μάχη για την αλήθεια θα τη δώσω ανεξαρτήτως κόστους.
Και καλώντας όσους έχουν δημόσιο βήμα, όσους έχουν μέσο απεύθυνσης στην κοινωνία, να τη δώσουμε μαζί. Τους δημοσιογράφους που δεν παίζουν παιχνίδια, που δεν μπαίνουν σε pay roll, που δεν εξαγοράζονται και δεν χαρίζονται. Είναι οι περισσότεροι. Μένει να ασκήσουν και να δείξουν τη δύναμή τους και να πάψουν να φοβούνται.
Όσο για τους πρώην «ανεξάρτητους» (;;) δημοσιογράφους που θαμπώθηκαν από το χρήμα, έγιναν ακόλουθοι-followers των πάσης φύσεως εξουσιών και ορέγονται να γίνουν παράγοντες ενός νέου συστήματος διαπλοκής, διαβρώνοντας το χώρο της αριστεράς και τον αντιμνημονιακό χώρο, αλλά και τους υπαλλήλους τους που παριστάνουν τους αριστερούς επαναστάτες ενώ παίζουν παιχνίδια εξουσίας και επιρροής, διακινώντας χρήμα, όπως αποκαλύψαμε δημόσια από τις 30 Δεκεμβρίου 2016, όλοι αυτοί έχουν αυτές τις ημέρες και τις επόμενες την ευκαιρία να ανακαλύψουν ότι δεν έχουν όλοι την τιμή τους:
Υπάρχουν κι αυτοί οι «τρελοί», που είναι έτοιμοι να δώσουν τη μάχη με ένα πανίσχυρο όπλο, σπαθί ξεγυμνωμένο: την αλήθεια. Χωρίς φόβο και με άσβεστο πάθος για ελευθερία και δικαιοσύνη. Είμαι μία από αυτούς. Και θα με βρίσκετε απέναντί σας συνεχώς» καταλήγει στο άρθρο της η κ. Κωνσταντοπούλου. Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->
Tags:
πολιτική