Η λογική όμως του σπασίματος του πακέτου θα είναι διαφορετική από αυτή που ήθελε να περάσει η ελληνική πλευρά: αντί να προηγηθεί η μείωση του αφορολογήτου το 2019 και να ακολουθήσει η περικοπή των συντάξεων από το 2020, θα εφαρμοστούν δύο μικρότερα πακέτα μέτρων.
Εφόσον επιβεβαιωθεί η πληροφορία περί «σπασίματος» του πακέτου μέτρων σε «1+1» τοις εκατό του ΑΕΠ με τη λογική που περιγράφηκε, αντίστοιχα θα «σπάσει» και το πακέτο των θετικών μέτρων.
Η διαφορά είναι ότι τα αρνητικά μέτρα θα ενεργοποιηθούν σε κάθε περίπτωση ενώ τα θετικά μέτρα μόνο αν δημιουργηθεί ο απαραίτητος δημοσιονομικός χώρος. Αυτό θα κρίνεται κάθε φορά λίγες εβδομάδες πριν από το τέλος του προηγούμενου οικονομικού έτους προκειμένου να συντάσσεται ο προϋπολογισμός της επόμενης χρονιάς και να ενεργοποιούνται και τα ανάλογα μέτρα.
Το πιθανότερο σενάριο είναι ότι τα «θετικά» μέτρα θα περιγραφούν από τώρα αλλά δεν θα «κλειδώσουν» και νομοθετικά καθώς το ποια από αυτά θα ενεργοποιούνται και ποια θα μένουν στο συρτάρι, θα εξαρτάται από την πορεία του πρωτογενούς πλεονάσματος.
Έτσι, το φθινόπωρο του 2018 θα αποφασιστεί αν θα υπάρξουν και θετικά μέτρα (και ποια και πόσα) μέσα στο 2019 ενώ το φθινόπωρο του 2019, θα αποφασιστεί αν θα υπάρξουν θετικά μέτρα το 2020.
Το κριτήριο θα είναι το προσδοκώμενο ύψος του πρωτογενούς πλεονάσματος. Αν εκτιμηθεί ότι και χωρίς τη μείωση του αφορολογήτου ή την περικοπή των συντάξεων, το πρωτογενές πλεόνασμα του 2019 θα είναι στο 3,5%, τότε θα ενεργοποιηθούν και θετικά μέτρα ύψους 1% του ΑΕΠ.
Αν εκτιμηθεί ότι το πρωτογενές πλεόνασμα δεν θα μπορεί να ξεπεράσει το 3% του ΑΕΠ, τότε θα ενεργοποιείται το σύνολο των αρνητικών μέτρων (μείωση αφορολογήτου και περικοπή συντάξεων) ενώ τα θετικά μέτρα θα πέφτουν κατά ένα δις. ευρώ στο 1% του ΑΕΠ. fpress.gr Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->