Γράφει η Em.El.
Οι πεταλούδες που δημιούργησε ο καλλιτέχνης αυτός βρίσκονται στο Μουσείο Μετάξης στο Σουφλί.
Πρώτη φορά παρουσιάζονται με αυτό τον τρόπο.
Πολλές πετούν μέσα στο Μουσείο Μετάξης στο Σουφλί και ζωντανεύουν στο κτίριό του. Η κίνησή τους αυτή αποτελεί το στόχο του καλλιτέχνη μαζί με τους υπαλλήλους του Μουσείου. Το μουσείο αυτό ιδρύθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς μαζί με άλλα οκτώ στην Ελλάδα και έχει ως θέμα τους μεταξωσκόληκες που γίνονται πεταλούδες αφού αφήσουν πίσω τους το σπίτι τους και φτιάχνουν με αυτό τον τρόπο το μετάξι.
Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες ήταν ψυχές. Τί έννοιες, τί αισθήματα συνοδεύουν τη λέξη ψυχή!
Οι ιδέες του Απόστολου Χαντζαρά υλοποιούνται στο εργαστήριό του. Όπως είναι και η ελευθερία της ψυχής. Αυτό παρατήρησε και ο έμπειρος Γιώργος Σταθόπουλος. Οι πεταλούδες δίνουν ακόμα περισσότερη ελευθερία στο ζωγράφο. Του δίνουν τη δυνατότητα να δείξει την άποψή του. Η ζωγραφική έχει κάποιους κανόνες αλλά με τις πεταλούδες δεν έχει περιορισμό ο ζωγράφος. Το βασικό σχέδιό τους είναι δεδομένο αλλά στη συνέχεια μπορείς να τις σχεδιάσεις όπως θέλεις. Είναι όμορφες.
Ο Απόστολος Χαντζαράς είπε ότι η δυσκολία υπάρχει στον τρόπο που θα χρησιμοποιήσει ο ζωγράφος. Όπως το παιδί πέφτει και πρέπει να σηκωθεί για να περπατήσει, έτσι και ο ζωγράφος πρέπει να ξεπεράσει τις δυσκολίες. Πρέπει να εφεύρει διάφορους τρόπους. Αντλεί δύναμη από τον εαυτό του και τα υλικά του. Το ατελιέ του παράγει εικόνες και ιστορίες από τα χέρια του. Έτσι χρησιμοποιεί και την παλέτα του στν πάγκο του. Εκεί έχει σκισμένα χαρτιά και τις προσπάθειες που έχει κάνει σταδιακά για τα έργα του.
Όταν φανεί ο μύθος της εικόνας τα έργα του εμφανίζονται γρήγορα. Ο ζωγράφος αποκτά ταχύτητα και δε μπορεί να γυρίσει στην αρχή. Ύστερα από την τόση ποσότητα πεταλούδων που φτιάχνει ,όπως λέει ο ίδιος η ψυχή γίνεται αιθέρια, σαν το Θείο. Δε μπορούμε να την ονομάσουμε, έχει όμως αποκτήσει χρώματα. Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->
Οι πεταλούδες που δημιούργησε ο καλλιτέχνης αυτός βρίσκονται στο Μουσείο Μετάξης στο Σουφλί.
Πρώτη φορά παρουσιάζονται με αυτό τον τρόπο.
Πολλές πετούν μέσα στο Μουσείο Μετάξης στο Σουφλί και ζωντανεύουν στο κτίριό του. Η κίνησή τους αυτή αποτελεί το στόχο του καλλιτέχνη μαζί με τους υπαλλήλους του Μουσείου. Το μουσείο αυτό ιδρύθηκε από το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς μαζί με άλλα οκτώ στην Ελλάδα και έχει ως θέμα τους μεταξωσκόληκες που γίνονται πεταλούδες αφού αφήσουν πίσω τους το σπίτι τους και φτιάχνουν με αυτό τον τρόπο το μετάξι.
Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες ήταν ψυχές. Τί έννοιες, τί αισθήματα συνοδεύουν τη λέξη ψυχή!
Οι ιδέες του Απόστολου Χαντζαρά υλοποιούνται στο εργαστήριό του. Όπως είναι και η ελευθερία της ψυχής. Αυτό παρατήρησε και ο έμπειρος Γιώργος Σταθόπουλος. Οι πεταλούδες δίνουν ακόμα περισσότερη ελευθερία στο ζωγράφο. Του δίνουν τη δυνατότητα να δείξει την άποψή του. Η ζωγραφική έχει κάποιους κανόνες αλλά με τις πεταλούδες δεν έχει περιορισμό ο ζωγράφος. Το βασικό σχέδιό τους είναι δεδομένο αλλά στη συνέχεια μπορείς να τις σχεδιάσεις όπως θέλεις. Είναι όμορφες.
Ο Απόστολος Χαντζαράς είπε ότι η δυσκολία υπάρχει στον τρόπο που θα χρησιμοποιήσει ο ζωγράφος. Όπως το παιδί πέφτει και πρέπει να σηκωθεί για να περπατήσει, έτσι και ο ζωγράφος πρέπει να ξεπεράσει τις δυσκολίες. Πρέπει να εφεύρει διάφορους τρόπους. Αντλεί δύναμη από τον εαυτό του και τα υλικά του. Το ατελιέ του παράγει εικόνες και ιστορίες από τα χέρια του. Έτσι χρησιμοποιεί και την παλέτα του στν πάγκο του. Εκεί έχει σκισμένα χαρτιά και τις προσπάθειες που έχει κάνει σταδιακά για τα έργα του.
Όταν φανεί ο μύθος της εικόνας τα έργα του εμφανίζονται γρήγορα. Ο ζωγράφος αποκτά ταχύτητα και δε μπορεί να γυρίσει στην αρχή. Ύστερα από την τόση ποσότητα πεταλούδων που φτιάχνει ,όπως λέει ο ίδιος η ψυχή γίνεται αιθέρια, σαν το Θείο. Δε μπορούμε να την ονομάσουμε, έχει όμως αποκτήσει χρώματα. Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->