Η Ελλάδα βρίσκεται ξανά στη γωνία και οι πολίτες είμαστε οι παθητικοί θεατές ενός βάναυσου θεάτρου, που παίζεται εις βάρος της χώρας.
Τίποτα δεν πάει καλά, όσο και να προσπαθεί ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας να πείσει για το αντίθετο.
Η Ελλάδα αναζητεί το χέρι που θα την βγάλει από τον γκρεμό. Όλοι οι σχεδιασμοί ανατρέπονται και όλες οι υποσχέσεις που προσφέρουν απλόχερα στον Πρωθυπουργό, είναι η αλήθεια, οι δυνατοί της Ευρώπης, δεν υλοποιούνται ποτέ. Και δεν είναι περίεργο, αν κάποιος έχει ελάχιστη γνώση για το πως λειτουργούν τα διεθνή συστήματα. Υπάρχουν κανόνες, και τίθενται όροι, ξένοι προς τη λογική των Ελλήνων πολιτικών, που έχουν συνηθίσει να δρουν στο εξωτερικό ως να βρίσκονται στην Πλατεία Κολωνακίου.
Ο κ. Τσίπρας ήταν βέβαιος μέχρι πριν από δύο εβδομάδες ότι στις 22 Μαϊου το ελληνικό δράμα τελείωνε. Η συμφωνία θα είχε επιτευχθεί και οι συζητήσεις για την ελάφρυνση του χρέους θα είχαν δρομολογηθεί. Ουδείς έδινε σημασία στα λόγια του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, καθώς όλοι στην κυβέρνηση πίστεψαν ότι «καθάρισε» η Καγκελάριος Μέρκελ και η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ.
Νίκησε πάλι ο «κακός» Σόιμπλε και αποδείχθηκε ότι σε όσα έλεγε ήταν και αυτή τη φορά ακριβής. Η κυβέρνηση εναπόθεσε τώρα τις ελπίδες της στο Eurogroup της 15ης Ιουνίου. Μετά από μία «γύρα» που έκανα στις πηγές που γνωρίζουν τα τεκταινόμενα στις διαπραγματεύσεις, εισέπραξα απογοήτευση. Η φράση είναι επαναλαμβανόμενη, ότι με τα σημερινά δεδομένα η συμφωνία «δεν είναι εφικτή». Εάν επιβεβαιωθούν οι φόβοι αυτοί, και εάν δεν φτάσουν οι συζητήσεις σε αίσιο τέλος, θα είναι καταστροφικό για την οικονομία και για τη χώρα.
Ναι, γνωρίζω ότι έχουμε όλοι χρησιμοποιήσει κατά καιρούς την παραπάνω φράση. Αλλά κάθε φορά που φτάναμε στο …αμήν, βρισκόταν ο από μηχανής Θεός και έσωζε την κατάσταση. Τώρα ποιος θα παίξει αυτό τον ρόλο; Ο πρόεδρος της Γαλλίας; Έχει τα δικά του θέματα και τις τελευταίες μέρες απασχολείται με την υψηλή διπλωματία, καθώς «την είδε» μεσολαβητής μεταξύ του Προέδρου Τράμπ με τον Πρόεδρο της Ρωσίας. Ονειρεύεται μία συνάντηση των δύο ηγετών στο Παρίσι. Ποιος απομένει; Κανείς.
Η χώρα είναι έρμαια στις διαθέσεις του κ. Σόιμπλε. Το έχω γράψει πολλές φορές, αλλά οι πολιτικοί μας βλέπετε είναι …ανώτεροι όλων μας, και απορρίπτουν την ιδέα της καθολικής ενότητας όλων των δυνάμεων, εξαιρουμένης της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, της οποίας ο ρόλος είναι καταστροφικός για τη Δημοκρατία. Αλλά, θα τους αναγκάσει η θηλειά που τοποθέτησε ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών στη χώρα, και όπως πάντα θα σπεύσουν όταν η Ελλάδα θα έχει πάρει φωτιά.
Η διαπραγμάτευση στο στυλ του «εις και μόνος» δεν αποδίδει και έχει προκαλέσει πισωγύρισμα στη χώρα. Το είδαμε και τα προηγούμενα χρόνια. Ο Σύριζα πετροβολούσε τον Αντώνη Σαμαρά, όταν είχε φτάσει σε ένα σημείο, όπου η έξοδος από τη χώρα ήταν ορατή δια γυμνού οφθαλμού. Τα έζησα, τα είδα με τα μάτια μου. Είμασταν κοντά στην έξοδο και δεν πρέπει να το κρύβουμε. Ο Αλέξης Τσίπρας, που παλεύει και με τους «δαίμονες» του κόμματος, που ηγείται, έχει μεταλλαχθεί. Δέχθηκε όρους που αν κάποιος μας το έλεγε πριν τις εκλογές του 2015, θα τον λοιδωρούσαμε. Έκανε υποχωρήσεις, που δεν μπορούσε να φανταστεί κανένας. Τον τελευταίο μήνα έφτασε σε ένα σημείο που στύλωσε τα πόδια, είτε από ιδεολοψία, είτε από απειρία, είτε από «κρεβατομουρμούρα»…
Σημασία έχει ότι φαίνεται και φέρεται να είπε «μέχρι εδώ». Όσοι παρακολουθούν από κοντά τα πράγματα, δεν τον αδικούν. Έφτασε στα όρια του. Το ίδιο θα έκανε και ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας. Ο χρόνος μέχρι την 15η Ιουνίου είναι και λίγος, αλλά και πολύς ταυτόχρονα. Υπό την έννοια ότι υπάρχει το χρονικό περιθώριο για να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι οι πολιτικοί ηγέτες και να πάρουν τις ορθές αποφάσεις για τη χώρα.
Πρέπει η Ελλάδα να πάει στο Eurogroup σα μία γροθιά. Να ληφθούν αποφάσεις και να τηρηθούν. Μακριά από ιδεολογίες και κομματικά συμφέροντα. Σίγουρα κανείς δεν είναι αλάνθαστος, και πολύ περισσότερο ο νεαρός πρωθυπουργός της χώρας, που επέτρεψε να φτάσουμε πια στο παρά πέντε. Μόνος του δεν μπορεί, και ο Σόιμπλε θα ξανακάνει τον φτωχό Ευκλείδη μία μπουκιά. Η Ελλάδα δεν θα έχει μετά κανένα περιθώριο. Στο σημείο που έχουν φτάσει τα πράγματα, κανένας πολιτικός μόνος του δεν θα μπορέσει να έχει την παραμικρή επιτυχία.
Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, με τις ιδέες του και τα πιστεύω του, να επιστρέψει από τον τάφο, θα αποτύχει αν δεν πάει ενώπιον των δανειστών οπλισμένος με την καθολική ενότητα. Η ενότητα και η ομοψυχία δεν είναι κούφια λόγια. Είναι η μόνη μας ελπίδα…
ΠΗΓΗ: mignatiou.com Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->
Tags:
απόψεις