*Γράφει η Κατερίνα Γκαγκάκη
thepresident.gr
Σήμερα το πρωί, μόλις μπήκα στο αυτοκίνητο, το κινητό μου έδωσε τις εναλλακτικές διαδρομές για τον προορισμό μου χωρίς μάλιστα να έχω κάπου σημειώσει το ραντεβού μου. Υπολογίζει ότι κάθε μέρα περίπου την ίδια ώρα, κατευθύνομαι στο ίδιο μέρος.
Τα πρωινά του Σαββάτου, αναγνωρίζει ότι η διαδρομή αλλάζει και πάω για γυμναστική. Επιμένει δε τόσο πολύ, που όταν για κάποιο λόγο κάνω σκασιαρχείο, αισθάνομαι ότι με κρίνει και σηκώνει το φρύδι αποδοκιμαστικά.
Περιττό να πω βέβαια ότι τα βράδια, αμέσως μου δίνει συντεταγμένες επιστροφής σπιτιού. Λίγο το Σεπτέμβριο είχαμε ένα πρόβλημα, που για πολλές μέρες απ την επιστροφή απ τις διακοπές επέμενε ότι για να γυρίσω σπίτι το απόγευμα έπρεπε να οδηγήσω ως τη Ραφήνα, να μπω στο πλοίο και να πάω Μυτιλήνη, αφού εκεί με είχε καταχωρημένη να κατοικώ για μεγάλο διάστημα.
Αυτή η digital διάδραση, με εξυπηρετεί, με βολεύει. Με διευκολύνει να λαμβάνω ειδήσεις μόνο για θέματα που μ ενδιαφέρουν, να έρχονται διαφημίσεις μόνο για τα είδη που χρησιμοποιώ, να ενημερώνομαι για εκδηλώσεις που δυνητικά με αφορούν. Με ανακουφίζει ακόμα και το ότι αν συμβεί κάτι, μπορεί να εντοπιστεί το πού βρίσκομαι.
Ενδεχομένως να μπορούν να με ακούσουν, δεδομένο ότι μπορούν να σκιαγραφήσουν τις κινήσεις μου με ακρίβεια, αποδεδειγμένο ότι γνωρίζουν τις προτιμήσεις μου. Ακόμη και τις ιδεολογικές επιλογές μου.
Και δεδομένο ότι προσπαθούν ενίοτε να τις επηρεάσουν. Ίσως να το καταφέρνουν.
Θεωρώ ύψιστη αφέλεια να διαμαρτυρηθώ για αυτό. Όχι άγνοια, αλλά τον απόλυτο στρουθοκαμηλισμό.
Ένα μήνα μετά το μνημειώδες «σκάνδαλο» του FB, τη μαραθώνια κατάθεση του Μαρκ Ζούκενμπεργκ στην Επιτροπή του Κογκρέσου και τα ατελείωτα κείμενα, και δονκιχωτικές κορώνες για τα χαμένα προσωπικά δεδομένα, αναρωτιέμαι ακόμα, ποιος κοροιδεύει ποιον.
Ποιος νοήμων άνθρωπος χρησιμοποιεί τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, τις εφαρμογές που προσφέρονται με ασύλληπτες επιλογές, τις διαδικτυακές συναλλαγές, για να αναφέρω κάποια μόνο, και θεωρεί ότι το αποτύπωμά του αυτό δεν θα χρησιμοποιηθεί με κάποιο τρόπο; Τώρα σοβαρολογούμε;
Μπαίνοντας σε αυτή τη διαδικασία, εμείς που ζήσαμε την εποχή χωρίς το διαδίκτυο, ή τουλάχιστον την παντοδύναμη εκδοχή του, οφείλουμε να έχουμε επίγνωση της έκθεσης. Της έκτασης αυτής. Των κινδύνων αυτής. Και αν δεν μπορούμε να τους αντέξουμε, τότε ελαχιστοποιούμε τη χρήση. Λυπάμαι αλλά όλα μαζί δεν μπορούμε να τα έχουμε και θεωρώ τουλάχιστον αστείο να τα απαιτούμε.
Ιδιαίτερα κάποιοι, πολλοί επιτρέψτε μου, που χρησιμοποιούμε την digital εκδοχή μας, για να γίνουμε αυτό που πιθανόν δεν είμαστε. Πιο όμορφοι, πιο κοινωνικοί , πιο ψαγμένοι.
Και είδα στην κατάθεση του Ζούκενμπεργκ, στην υπερβολή της μάλιστα, την επιτηδευμένη πλευρά της Αμερικής. Την ψέυτικη. Κυριούληδες και κυριούλες στα απόλυτα συντηρητικά – επ ουδενί δεν κάνω πολιτικό χαρακτηρισμό – σχόλια και ερωτήσεις και τον κουστουμαρισμένο – πιο άχρωμο και αδιάφορο δε γίνεται – Δ. Σύμβουλο του φαινομένου FB, να απαντά εξίσου προσποιητά και πολιτικά ορθά.
Ούτε καν επικοινωνιακό ενδιαφέρον είχε η πολύκροτη υπόθεση καθώς φαίνονταν πρωτόλειας μορφής τα επιχειρήματα εκατέρωθεν.
Τολμώ να πω ότι αν δεν υπήρχε η γενικευμένη αντίδραση στην εκλογή Τραμπ, πιθανόν να μην είχε ασχοληθεί κανείς. Σίγουρα η υπόθεση δεν θα είχε πάρει τέποιες διαστάσεις. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που προσωπικά δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν για επηρεασμό εκλογικής διαδικασίας. Ούτε καν απ τις πρώτες.
Λυπάμαι που κάποιος εκεί έξω έχει εικόνα της ζωής μας αλλά θεωρώ ότι αποτελεί προϋποθεση πλέον για πολλές απ τις ανέσεις μας, άρα και επιλογή. Μ ενοχλεί που κάποιος χάκαρε πριν κάποιους μήνες το «προφίλ» μου κι έστειλε ακατάλληλο υλικό σε όλες τις επαγγελματικές επαφές μου, με εξοργίζει μάλιστα, αλλά το θεωρώ αναπόφευκτο ρίσκο.
Συνεχίζω να πιστεύω ότι το δικό μου μυαλό, το δικό μας, μπορεί να ελέγξει, να μετριάσει τις όποιες παρενέργειες της digital διαβίωσης. Αλλά πάλι, μπορεί να είμαι εγώ η αφελής.
*Η Κατερίνα Γκαγκάκη έχει σπουδάσει Ψυχολογία και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ψυχολογία και Οργανωσιακή Ψυχολογία στο London School of Economics Έχει εργαστεί ως στέλεχος στον χώρο της επικοινωνίας σε πολυεθνικές και ελληνικές εταιρίες. Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->
thepresident.gr
Σήμερα το πρωί, μόλις μπήκα στο αυτοκίνητο, το κινητό μου έδωσε τις εναλλακτικές διαδρομές για τον προορισμό μου χωρίς μάλιστα να έχω κάπου σημειώσει το ραντεβού μου. Υπολογίζει ότι κάθε μέρα περίπου την ίδια ώρα, κατευθύνομαι στο ίδιο μέρος.
Τα πρωινά του Σαββάτου, αναγνωρίζει ότι η διαδρομή αλλάζει και πάω για γυμναστική. Επιμένει δε τόσο πολύ, που όταν για κάποιο λόγο κάνω σκασιαρχείο, αισθάνομαι ότι με κρίνει και σηκώνει το φρύδι αποδοκιμαστικά.
Περιττό να πω βέβαια ότι τα βράδια, αμέσως μου δίνει συντεταγμένες επιστροφής σπιτιού. Λίγο το Σεπτέμβριο είχαμε ένα πρόβλημα, που για πολλές μέρες απ την επιστροφή απ τις διακοπές επέμενε ότι για να γυρίσω σπίτι το απόγευμα έπρεπε να οδηγήσω ως τη Ραφήνα, να μπω στο πλοίο και να πάω Μυτιλήνη, αφού εκεί με είχε καταχωρημένη να κατοικώ για μεγάλο διάστημα.
Αυτή η digital διάδραση, με εξυπηρετεί, με βολεύει. Με διευκολύνει να λαμβάνω ειδήσεις μόνο για θέματα που μ ενδιαφέρουν, να έρχονται διαφημίσεις μόνο για τα είδη που χρησιμοποιώ, να ενημερώνομαι για εκδηλώσεις που δυνητικά με αφορούν. Με ανακουφίζει ακόμα και το ότι αν συμβεί κάτι, μπορεί να εντοπιστεί το πού βρίσκομαι.
Ενδεχομένως να μπορούν να με ακούσουν, δεδομένο ότι μπορούν να σκιαγραφήσουν τις κινήσεις μου με ακρίβεια, αποδεδειγμένο ότι γνωρίζουν τις προτιμήσεις μου. Ακόμη και τις ιδεολογικές επιλογές μου.
Και δεδομένο ότι προσπαθούν ενίοτε να τις επηρεάσουν. Ίσως να το καταφέρνουν.
Θεωρώ ύψιστη αφέλεια να διαμαρτυρηθώ για αυτό. Όχι άγνοια, αλλά τον απόλυτο στρουθοκαμηλισμό.
Ένα μήνα μετά το μνημειώδες «σκάνδαλο» του FB, τη μαραθώνια κατάθεση του Μαρκ Ζούκενμπεργκ στην Επιτροπή του Κογκρέσου και τα ατελείωτα κείμενα, και δονκιχωτικές κορώνες για τα χαμένα προσωπικά δεδομένα, αναρωτιέμαι ακόμα, ποιος κοροιδεύει ποιον.
Ποιος νοήμων άνθρωπος χρησιμοποιεί τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης, τις εφαρμογές που προσφέρονται με ασύλληπτες επιλογές, τις διαδικτυακές συναλλαγές, για να αναφέρω κάποια μόνο, και θεωρεί ότι το αποτύπωμά του αυτό δεν θα χρησιμοποιηθεί με κάποιο τρόπο; Τώρα σοβαρολογούμε;
Μπαίνοντας σε αυτή τη διαδικασία, εμείς που ζήσαμε την εποχή χωρίς το διαδίκτυο, ή τουλάχιστον την παντοδύναμη εκδοχή του, οφείλουμε να έχουμε επίγνωση της έκθεσης. Της έκτασης αυτής. Των κινδύνων αυτής. Και αν δεν μπορούμε να τους αντέξουμε, τότε ελαχιστοποιούμε τη χρήση. Λυπάμαι αλλά όλα μαζί δεν μπορούμε να τα έχουμε και θεωρώ τουλάχιστον αστείο να τα απαιτούμε.
Ιδιαίτερα κάποιοι, πολλοί επιτρέψτε μου, που χρησιμοποιούμε την digital εκδοχή μας, για να γίνουμε αυτό που πιθανόν δεν είμαστε. Πιο όμορφοι, πιο κοινωνικοί , πιο ψαγμένοι.
Και είδα στην κατάθεση του Ζούκενμπεργκ, στην υπερβολή της μάλιστα, την επιτηδευμένη πλευρά της Αμερικής. Την ψέυτικη. Κυριούληδες και κυριούλες στα απόλυτα συντηρητικά – επ ουδενί δεν κάνω πολιτικό χαρακτηρισμό – σχόλια και ερωτήσεις και τον κουστουμαρισμένο – πιο άχρωμο και αδιάφορο δε γίνεται – Δ. Σύμβουλο του φαινομένου FB, να απαντά εξίσου προσποιητά και πολιτικά ορθά.
Ούτε καν επικοινωνιακό ενδιαφέρον είχε η πολύκροτη υπόθεση καθώς φαίνονταν πρωτόλειας μορφής τα επιχειρήματα εκατέρωθεν.
Τολμώ να πω ότι αν δεν υπήρχε η γενικευμένη αντίδραση στην εκλογή Τραμπ, πιθανόν να μην είχε ασχοληθεί κανείς. Σίγουρα η υπόθεση δεν θα είχε πάρει τέποιες διαστάσεις. Δεν ήταν άλλωστε η πρώτη φορά που προσωπικά δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν για επηρεασμό εκλογικής διαδικασίας. Ούτε καν απ τις πρώτες.
Λυπάμαι που κάποιος εκεί έξω έχει εικόνα της ζωής μας αλλά θεωρώ ότι αποτελεί προϋποθεση πλέον για πολλές απ τις ανέσεις μας, άρα και επιλογή. Μ ενοχλεί που κάποιος χάκαρε πριν κάποιους μήνες το «προφίλ» μου κι έστειλε ακατάλληλο υλικό σε όλες τις επαγγελματικές επαφές μου, με εξοργίζει μάλιστα, αλλά το θεωρώ αναπόφευκτο ρίσκο.
Συνεχίζω να πιστεύω ότι το δικό μου μυαλό, το δικό μας, μπορεί να ελέγξει, να μετριάσει τις όποιες παρενέργειες της digital διαβίωσης. Αλλά πάλι, μπορεί να είμαι εγώ η αφελής.
*Η Κατερίνα Γκαγκάκη έχει σπουδάσει Ψυχολογία και ακολούθησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Κοινωνική Ψυχολογία και Οργανωσιακή Ψυχολογία στο London School of Economics Έχει εργαστεί ως στέλεχος στον χώρο της επικοινωνίας σε πολυεθνικές και ελληνικές εταιρίες. Κάνοντας Like στο Facebook ενημερώνεστε άμεσα για τα νέα άρθρα -->
Tags:
απόψεις