Σπίλοι ανευρίσκονται σε όλους τους ανθρώπους και στα δύο φύλα. Οι συγγενείς σπίλοι είναι παρόντες ήδη από τη γέννηση ή αναπτύσονται κατά τη βρεφική ηλικία. Οι επίκτητοι σπίλοι εμφανίζονται κατά την παιδική ηλικία μέχρι και τα πρώτα χρόνια της ενήλικης ζωής.
Η επίπτωση των επίκτητων σπίλων είναι μέγιστη κατά την εφηβεία, ενώ ελάχιστοι εμφανίζονται μετά την τ ηλικία των 30 ετών. Οι σπίλοι που αναπτύσονται κατά την ενήλικη ζωή ή αλλάζουν χαρακτήρα μετά την ηλικία των 30 ετών θεωρούνται ύποπτοι. Η ηλιακή ακτινοβολία διεγείρει τη δημιουργία σπίλων. Η εμφάνιση σπίλου σε ακάλυπτα μέρη του σώματος θεωρείται ύποπτη. Κατά την εφηβεία ή την κύηση μπορεί να παρατηρηθεί αύξηση του μεγέθους και της μελάχρωσης των σπίλων.
Συνήθως είναι ασυμπτωματικοί αν και μερικές φορές τραυματίζονται από ενδύματα ή εξωτερικές κακώσεις. Ασθενείς που εμφανίζουν πολλούς, ποικιλόχρωμους σπίλους που εμφανίστηκαν στη πρώτη παιδική ηλικία και συνεχίζουν να εμφανίζονται και να αναπτύσονται κατά την ενήλικη ζωή και στα καλυμμένα και στα ακάλυπτα μέρη του σώματος, πρέπει να προσέρχονται για δερματοσκόπηση κάθε 3 έως 12 μήνες.
Κάθε σπίλος που αλλάζει μορφή, αυξάνει σε μέγεθος, αλλάζει χρώμα, συνήθως γίνεται σκουρότερος ή αιμορραγεί πρέπει να θεωρείται ύποπτος για κακοήθεια και οπωσδήποτε πρέπει να εξετάζεται.
Υποψία για εξαλλαγή αποτελούν: η γρήγορη κ απότομη αύξηση του μεγέθους του σπίλου, η γρήγορη αλλοίωση του χρώματός του, που γίνεται σκουρότερη, η εμφάνιση γύρω από τον σπίλο ερυθρότητας, η διήθηση, η εμφάνιση πόνου κ τέλος η εξέλκωση κ η αιμορραγία.
Πολλοί θεωρούν τον τραυματισμό κ τους χρόνιους ερεθισμούς προκλητικούς παράγοντες για εξαλλαγή. Σπίλος που βρίσκεται στα καλυμμένα μέρη του σώματος κ εμφανίζει αλλαγή στα χαρακτηριστικά του θεωρείται πιο ύποπτος. Κατά την κύηση και εφηβεία υπάρχει αλλαγή στο μέγεθος κ το χρώμα των σπίλων φυσιολογικά. Οι σπίλοι που αναπτύσσονται ή αλλάζουν χαρακτήρα μετά την ηλικία των 30 ετών θεωρούνται ύποπτοι. Η ηλιακή ακτινοβολία διεγείρει τον πολλαπλασιασμό των σπιλοκυττάρων.
Η τακτική εξέταση του δέρματος από το ίδιο το άτομο είναι ο καλύτερος τρόπος για να εξοικειωθεί κάποιος με τις μελαχρωματικές κηλίδες κ τους σπίλους του. Με την βοήθεια ενός συγγενικού προσώπου ή ενός φίλου, μπορείτε να εξετάσετε κ περιοχές που δεν μπορείτε να ελέγξετε μόνοι σας ( πλάτη, τριχωτό κεφαλής, γλουτοί, στόμα, πατούσες, γεννητικά όργανα ).
Οι συνηθέστερες πρώιμες εκδηλώσεις ενός μελανώματος είναι η αύξηση του μεγέθους ή η αλλαγή χρώματος ή του σχήματος ενός προυπάρχοντος σπίλου. Το συνηθέστερο πρώιμο σύμπτωμα είναι ο κνησμός κ αργότερα εμφανίζονται η ευαισθησία, η αιμορραγία κ η εξέλκωση. Όλα αυτά μπορεί να συμβούν σε διάστημα μηνών ή ετών ή κ αιφνίδια.
Όταν εξετάζεστε μόνοι σας θα πρέπει να προσέχεται το μέγεθος, το σχήμα, την περιφέρεια/χείλη της βλάβης, το χρώμα κ τις πιθανές αλλαγές των μελαχρωματικών κηλίδων κ των σπίλων. Επίσης εάν κάποιος από τους σπίλους σας εμφανίσει σκληρότητα, πρήξιμο, κοκκίνισμα φαγούρα θα πρέπει να ζητηθεί η συμβουλή του Δερματολόγου.
ΤΣΑΚΙΡΗ ΑΜΑΛΙΑ, ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ - ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ Πηγή: Στο Γιατρό Ας συνδεθούμε στο LinkedIn για να διαβάζετε πρώτοι τα άρθρα -->