Γνωρίζουμε ότι τα λιοντάρια και οι τίγρεις δε συναντιούνται συχνά μαζί στο φυσικό περιβάλλον. Στην περίπτωση που συναντηθούν, για παράδειγμα σε ζωολογικούς κήπους, συναναστρέφονται μεταξύ τους και δημιουργούνται απόγονοι. Παρατηρήθηκε ότι τα υβριδικά τέκνα δεν είναι όμοια:στην περίπτωση που πατέρας είναι το λιοντάρι, το υβριδικό παιδί (που αγγλικά ονομάζεται liger) αποτελεί το πιο ογκώδες αιλουροειδές που γνωρίζουμε. Στην περίπτωση που πατέρας είναι η τίγρη, το υβριδικό παιδί (που ονομάζεται tigon) μόλις που μεγαλώνει μέχρι το μέγεθος των γονέων. Το φαινόμενο αυτό βασίζεται στη γενετική αποτύπωση, που συμβαίνει σε οργανισμούς που αναπαράγονται σεξουαλικά και έχουν γονίδια που δημιουργούνται από γονείς άλλου φύλου.
Η σεξουαλική αναπαραγωγή είναι καλύτερη από την ασεξουαλική γιατί προκύπτουν άτομα με δύο αντίγραφα όλων των γονιδίων. Με τον τρόπο αυτό μία πιθανή θανατηφόρος μετάλλαξη δεν έχει συνέπεια για τον οργανισμό γιατί υπάρχει και ένα λειτουργικό αντίγραφο. 'Ομως, το φαινόμενο της γενωμικής αποτύπωσης έχει το μειονέκτημα ότι δεν εκφράζονται μερικά γονίδια και μένει μόνο ένα λειτουγικό αντίγραφο.
Επίσης παρατηρείται ότι τα αποτελέσματα της έκφρασης κάποιων γονιδίων δεν υπάρχουν σε μργάλη ποσότητα. Για παράδειγμα, η έκφραση του γονιδίου lgf 2 (Insoulin growth factor 2) είναι η σύνθεση μιας ορμόνης που επηρεάζει την αύξηση του εμβρύου των θηλαστικών. Στην περίπτωση του ανθρώπου βλέπουμε ότι μόνο το πατρικό γονίδιο είναι λειτουργικό ενώ το μητρικό αποσιωπάται. Εάν και το μητρικό γονίδιο λειτουργήσει, το έμβρυο μεγαλώνει πολύ, και οι απόγονοι αυτών είναι πολύ πιθανό να παρουσιάσουν κάποιους καρκίνους.
Πώς όμως βλέπουμε στην εξέλιξη το φαινόμενο της γενετικής αποτύπωσης; Είναι δύσκολο να βρούμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα, παρόλα αυτά υπάρχουν ορισμένες θεωρίες. Γνωρίζουμε ότι τα γονίδια που αποσιωπώνται σχετίζονται με την ανάπτυξη και το μεταβολισμό . Μία θεωρία υποστηρίζει ότι η γενετική αποτύπωση προέρχεται από τη μάχη μεταξύ των πατεράδων για τα τροφικά αποθέματα των μητέρων. Σε ορισμένα ζώα, όπως οι γάτες, τα έμβρυα που διαθέτουν ταυτόχρονα δεν είναι απαραίτητα παιδιά του ίδιου πατέρα.
Θα ωφελούσε κάποιον πατέρα τα δικά του τέκνα να είναι μεγαλύτερα και να έχουν τη δυνατότητα να απαιτήσουν πιο πολλή τροφή κατά τη διάρκεια της κύησης σε αντίθεση με τα τέκνα κάποιου άλλου. Το συμφέρον της μητέρας είναι να αυξηθούν το ίδιο όλα τα έμβρυα, χωρίς αυτό να έχει επίπτωση στην υγεία της μητέρας. Είναι αποτέλεσμα της γενετικής αποτύπωσης, τα γονίδια του αρσενικού να αυξάνουν το μέγεθος των εμβρύων, σε αντίθεση με του θηλυκού που το ελαττώνουν. Επιστρέφοντας στο λειτουργικό πατρικό γονίδιο lgf 2 και την ορμόνη που προέρχεται από αυτό βλέπουμε ότι για να ενεργοποιήθεί αυτή η ορμόνη πρέπει τα κύτταρα του εμβρύου να διαθέτουν τον ανάλογο υποδοχέα. Ο υποδοχέας προέρχεται μόνο από τη μητέρα γιατί το γονίδιο του πατέρα που είναι υπεύθυνο για τη σύνθεσή του έχει αποσιωπηθεί.
Μερικοί υποστηρίζουν ότι η αντίθεση των δύο φύλων έχει σχέση με τα γονίδια. Είναι γεγονός ότι τα εξελικτικά αποτελέσματα της γενετικής αποτύπωσης αποτελούν αιτία ερευνών. Για παράδειγμα, κινέζοι επιστήμονες κατασκεύασαν ποντικάκια από δύο μαμάδες ή από δύο μπαμπάδες. Μπορεί κάποια στιγμή το πείραμά τους να περιλαμβάνει και τον άνθρωπο. Είναι σίγουρο όμως ότι η σεξουαλική αναπαραγωγή είναι εξελικτικά προτιμότερη για το άτομο, είναι πολύ ευχάριστη και έτσι είναι κάπως απίθανο να βρεθεί κάποια εναλλακτική λύση.