Γράφει η Τζένη Πάνου/Καθημερινή
Πρόσφατα εκδόθηκε ο νέος Αναπτυξιακός Νόμος (Ν. 4887/2022) με τον οποίο επιδιώκεται η προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης με τη χορήγηση κινήτρων σε συγκεκριμένες δραστηριότητες και κλάδους. Με αυτόν δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στην προώθηση του ψηφιακού και τεχνολογικού μετασχηματισμού των επιχειρήσεων, στην πράσινη μετάβαση, στη δημιουργία οικονομιών κλίμακας, στη στήριξη καινοτόμων επενδύσεων και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας σε ζωτικούς τομείς της ελληνικής οικονομίας. Οι καινοτομίες του ως άνω νόμου συνοψίζονται στα εξής:
Οι κρατικές ενισχύσεις αφορούν επενδυτικά σχέδια μίας εκ των κάτωθι 13 κατηγοριών: 1) Ψηφιακός και τεχνολογικός μετασχηματισμός επιχειρήσεων, 2) Πράσινη μετάβαση, περιβαλλοντική αναβάθμιση επιχειρήσεων, 3) Νέο επιχειρείν, 4) Καθεστώς δίκαιηςαναπτυξιακής μετάβασης, 5) Ερευνα και εφαρμοσμένη καινοτομία, 6) Αγροδιατροφή, πρωτογενής παραγωγή και μεταποίηση γεωργικών προϊόντων, αλιεία και υδατοκαλλιέργεια, 7) Μεταποίηση, εφοδιαστική αλυσίδα, 8) Επιχειρηματική εξωστρέφεια, 9) Ενίσχυση τουριστικών επενδύσεων, 10) Εναλλακτικές μορφές τουρισμού, 11) Μεγάλες επενδύσεις, 12) Ευρωπαϊκές αλυσίδες αξίας, 13) Επιχειρηματικότητα 360ο.
Επιλέξιμες προς ενίσχυση από τα καθεστώτα του νόμου είναι οι επιχειρήσεις που είναι εγκατεστημένες ή έχουν υποκατάστημα στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως μεγέθους. Ειδικά για το καθεστώς της κατηγορίας «Νέο επιχειρείν», δικαιούχοι είναι οι υπό σύσταση πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις. Τα επενδυτικά σχέδια μπορούν να λαμβάνουν ενισχύσεις είτε περιφερειακού χαρακτήρα (αυτοτελώς ή σε συνδυασμό με μη περιφερειακού χαρακτήρα) ή αποκλειστικά μη περιφερειακού χαρακτήρα (σύμφωνα με τον υπ’ αριθμ. 651/2014 Γενικό Απαλλακτικό Κανονισμό και λοιπούς κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης). Οι ενισχύσεις περιφερειακού χαρακτήρα αφορούν:
α) Επενδυτικές δαπάνες σε ενσώματα στοιχεία ενεργητικού (π.χ. για κατασκευή, επέκταση και εκσυγχρονισμό κτιριακών εγκαταστάσεων, αγορά παγίων στοιχείων ενεργητικού κ.λπ.).
β) Επενδυτικές δαπάνες σε άυλα στοιχεία ενεργητικού (μεταφορά τεχνολογίας, δαπάνες για συστήματα διασφάλισης και ελέγχου ποιότητας κ.λπ.).
γ) Το μισθολογικό κόστος των νέων θέσεων εργασίας (υπολογίζεται για δύο έτη από τη δημιουργία κάθε θέσης και αποτελεί επιλέξιμη δαπάνη μόνο αυτοτελώς και όχι σε συνδυασμό με τις περ. α΄ ή και β΄).
Οι επιλέξιμες δαπάνες των επενδυτικών σχεδίων για τις οποίες παρέχονται ενισχύσεις μη περιφερειακού χαρακτήρα, ορίζονται λεπτομερώς και κατά περιπτωσιολογία στο Παράρτημα Β΄ του νέου Αναπτυξιακού Νόμου. Το ελάχιστο ύψος του επιλέξιμου κόστους επενδυτικού σχεδίου ορίζεται με βάση το μέγεθος της επιχείρησης από 50.000 ευρώ (για αγροτικούς και αστικούς συνεταιρισμούς κ.λπ.) έως 1.000.000 ευρώ (για μεγάλες επιχειρήσεις). Η κρατική ενίσχυση καλύπτει ένα ποσοστό του επιλέξιμου κόστους επενδυτικού σχεδίου το οποίο προσδιορίζεται με βάση το μέγεθος του φορέα και την περιφέρεια στην οποία λαμβάνει χώρα το επενδυτικό σχέδιο και το οποίο σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να υπερβαίνει το 75% του επιλέξιμου κόστους επενδυτικού σχεδίου.
Μορφές ενίσχυσης
Η παρεχόμενη ενίσχυση μπορεί να λάβει χώρα με τις εξής μορφές είτε μεμονωμένα είτε συνδυαστικά:
α. Φορολογική απαλλαγή, η οποία συνίσταται στην απαλλαγή από την καταβολή φόρου εισοδήματος επί των πραγματοποιούμενων προ φόρου κερδών, από το σύνολο των δραστηριοτήτων της επιχείρησης.
β. Επιχορήγηση, η οποία συνίσταται στη δωρεάν παροχή από το Δημόσιο χρηματικού ποσού, για την κάλυψη τμήματος των ενισχυόμενων δαπανών του επενδυτικού σχεδίου και προσδιορίζεται ως ποσοστό αυτών.
γ. Επιδότηση χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing), η οποία συνίσταται στην κάλυψη από το Δημόσιο τμήματος των καταβαλλόμενων δόσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης (leasing), για την απόκτηση καινούργιου μηχανολογικού και λοιπού εξοπλισμού.
δ. Επιδότηση του κόστους της δημιουργούμενης απασχόλησης, η οποία συνίσταται στην κάλυψη από το Δημόσιο μέρους του μισθολογικού κόστους των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται και συνδέονται με το επενδυτικό σχέδιο.
Tags:
οικονομία